تبریک ولادت امام حسن مجتبی (ع)
نیمه ماه مبارک بس شرافت دارد امشب
چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب
جشن میلاد حسن در عرش اعلا گشته بر پا
زین سبب بر لیلة الاسرا شباهت دارد امشب
نیمه ماه مبارک بس شرافت دارد امشب
چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب
جشن میلاد حسن در عرش اعلا گشته بر پا
زین سبب بر لیلة الاسرا شباهت دارد امشب
جَاءَ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ إِلَى النَّبِيِّ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِذَا حَضَرَتْ جَنَازَةٌ أَوْ حَضَرَ مَجْلِسُ عَالِمٍ أَيُّهُمَا أَحَبُّ إِلَيْكَ أَنْ أَشْهَدَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنْ كَانَ لِلْجَنَازَةِ مَنْ يَتْبَعُهُا وَ يَدْفِنُهَا فَإِنَّ حُضُورَ مَجْلِسِ الْعَالِمِ أَفْضَلُ مِنْ حُضُورِ أَلْفِ جَنَازَةٍ وَ مِنْ عِيَادَةِ أَلْفِ مَرِيضٍ وَ مِنْ قِيَامِ أَلْفِ لَيْلَةٍ وَ مِنْ صِيَامِ أَلْفِ يَوْمٍ وَ مِنْ أَلْفِ دِرْهَمٍ يُتَصَدَّقُ بِهَا عَلَى الْمَسَاكِينِ وَ مِنْ أَلْفِ حِجَّةٍ سِوَى الْفَرِيضَةِ وَ مِنْ أَلْفِ غَزْوَةٍ سِوَى الْوَاجِبِ تَغْزُوهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِمَالِكَ وَ نَفْسِكَ وَ أَيْنَ تَقَعُ هَذِهِ الْمَشَاهِدُ مِنْ مَشْهَدِ عَالِمٍ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ يُطَاعُ بِالْعِلْمِ وَ يُعْبَدُ بِالْعِلْمِ وَ خَيْرُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَعَ الْعِلْمِ وَ شَرُّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَعَ الْجَهْل
مردی از انصار نزد نبی اکرم صلی الله علیه و آله آمد و گفت: ای رسول خدا هر گاه جنازه ای باشد [که باید تشییع و تدفین شود] و[در همان زمان] مجلس عالمی باشد [ که مسائل دین را می آموزد] کدام یک از آندو برای شما محبوت تر است تا در آن حضور یابم؟
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: اگر کسانی هستند که جنازه را تشییع و تدفین کنند پس همانا حضور در مجلس عالم برتر است از هزار تشییع جنازه و هزار عیادت مریض و هزار شب زنده داری و هزار روزه ی مستحبی و هزار درهم که بر بیچارگان انفاق شود و هزار حجّ به جز حجّ واجب و هزار جهادی به جز واجبِ آن که با مال و جانت در راه خدا جهاد کنی و کجا [می توانند] قرار گیرند این مکانها در برابر محضر عالم [ربّانی]؟! مگر نمی دانی که خداوند اطاعت شود به وسیله ی علم و بندگی شود با علم و خیر دنیا و آخرت همراه با علم [حاصل شود] و شرّ دنیا و آخرت در نادانی [و بی توجهی به تعالیم دین ] است.
روضة الواعظين و بصيرة المتعظين (ط - القديمة) ؛ ج1 ؛ ص12
بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج1 ؛ ص204
همیشه روی لبش لبخند بود. نـه از این بابت که مشکلی ندارد. من خـبر داشتـم کـه او بـا کوهـی از مشـکـلات دسـت و پـنجـه نــرم مـی کرد. اما هادی مصداق واقعی همان حدیثی بود که میفرماید: مومـن شادی هایش در چهـره اش و حـزن و اندوهـش در درونش می باشـد.. اولین چیزی که از هادی در ذهـن دوستـان نـقش بسـته بود چـهرهای بود با لبخند آراسـته شده رفاقت با او هیچ کس را خسته نمی کرد.
شهید محمد هادی ذوالفقاری
پیامبـر اکرم صلوات الله علیه فرمودهاند:
خداوند هفت نفر را لعنت
کرده یکی از آنها مردی است که
نسبت به پوشش و
عفت همسرش بیتوجه است.!
مستدرکالوسایل_ج14_ص291