امام صادق علیه السلام:
مَا قَضَی مُسلِمٌ لِمُسلِمٍ حَاجَةً إلَّا نَادَاهُ اللهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی عَلَیَّ ثَوابُکَ وَ لا أرضَی لَکَ بِدونِ الجَنَّةَ.
هیچ مسلمانی نیاز مسلمانی را برآورده نکند مگر اینکه خدای تبارک و تعالی او را ندا دهد: پاداش تو بر عهده من است و من به کمتر از بهشت برای تو راضی نخواهم بود.

کافی(ط-الاسلامیه) ج2، ص 194 ، ح 7

امام صادق علیه السلام می فرماید : نگاه کردن به [ جنگل و ] سبزه چهره را نورانی و درخشان می کند. مفاتیح الحیات

رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم می فرماید: نگاه کردن به سبزه دیده را روشنی بخشد؛ در سخن دیگر می فرماید: نگاه کرده به سبزه نشاط آور است . مفاتیح الحیات

کسب حلال بودن آن: امام صادق سلام الله علیه می فرماید: «ازْرَعُوا وَ اغْرِسُوا فَلَا وَ اللَّهِ مَا عَمِلَ النَّاسُ عَمَلًا أَحَلَّ وَ لَا أَطْیَبَ مِنْه؛زراعت کنید و درخت بکارید. به خدا قسم هیچ کاری مردم انجام نمی‌دهند که حلال‌تر و پاکیزه‌تر از آن باشد. الکافی، ج5، ص260.

صدقه بودن محصول آن: رسول خداصلی الله علیه واله وسلم می فرماید: «ما من یغرس غرسا او یزرع زرعا، فیأکل منه انسان، او طیر او بهیمة الا کانت له به صدقه» هر مسلمانی که درختی بکارد، یا زراعتی کند، که از آن پرندگان و انسان ها و یا حیوانی بخورند، چنین کاری برای او صدقه محسوب می شود. مستدرک الوسائل، ج 13، ص 460

پاداش به اندازه محصول آن : رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم   می فرماید : «من نصب شجره و صبر علی حفظها و القیام علیها حتی تثمر، کان له فی کل شی ء یصاب من ثمره صدقة عندالله»هر کس درختی بکارد و از آن حفاظت کند تا ثمر دهد، خداوند به اندازه ثمره آن، به وی پاداش خواهد داد. کنزالعمال، ج 12، ص 341.

ادامه بهره مندی از آن پس از مرگ : امام صادق علیه السلام می فرماید: سِتَّةٌ تَلْحَقُ الْمُوْمِنَ بَعْدَ وَفَاتِهِ وَلَدٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ مُصْحَفٌ یُخَلِّفُهُ وَ غَرْسٌ یَغْرِسُهُ وَ قَلِیبٌ یَحْفِرُهُ وَ صَدَقَةٌ یُجْرِیهَا وَ سُنَّةٌ یُوْخَذُ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ؛ شش چیز بعد از وفات مومن به او ملحق شده [و به او فایده می دهد]: فرزندى كه برایش طلب آمرزش كند، قرآنی كه او از خود به یادگار گذاشته و پس از مرگش خوانده مى‏شود، درختى كه كاشته، چاه آبى كه حفر نموده [و وقف كرده]، صدقه جاریه‏اى كه از خود به جا گذارده است، روش نیكوئى كه پس از مرگش مردم به آن عمل می كنند. كافی،ج 7، ص 57

پيامبرصلي الله عليه وآله :
مَن نَصَبَ شَجَرَةً و صَبَرَ عَلي حِفظِها والِقيامِ عَلَيها حَتّي تُثمِرَ كانَ لَهُ في كُلِّ شَي‏ءٍ يُصابُ مِن ثَمَرِها صَدَقَةٌ عِندَاللَّهِ
هر كس درختي بكارد و در نگهداري آن بكوشد تا ميوه دهد ، در برابر هرچه از آن ميوه به دست آيد ، پاداشي نزد خدا خواهد داشت.
ميزان الحكمه ، ح ۹۱۴۳ .