امام صادق علیه السلام :

سه چيز باعث طول عمر و دوام بهره مندى فرد از نعمتها می شود

 طول دادن ركوع و سجده در نماز؛

زيادنشستن میزبان بر سر سفره اى
كه میهمان نشسته است

 خوش رفتارى و محبت به خانواده.

كافي_ج٤ص٤٩

خواستگاری پیامبر(صلی الله علیه وآله) از خدیجه(سلام الله علیها)

 حضرت محمد صلی الله علیه و آله به سنينى رسيده بود كه مى‌ بايست ازدواج مى‌ كرد و عمويش “حضرت ابوطالب علیه‌السلام” و همسر عمويش “حضرت فاطمه بنت اسد سلام الله علیها” در پى يافتن همسرى شايسته براى او بودند. خديجه سلام الله علیها كه از تصميم آن‌ها باخبر شده بود “نفيسه دختر عليه” را به نزد پيامبر صلی الله علیه و آله فرستاد و عشق و علاقه خويش نسبت به آن حضرت و آمادگى ازدواج با وى را ابراز نمود.

پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله با عمويش ابوطالب علیه‌السلام در اين باره مشورت كرد و همگى از آن استقبال كردند. بدين منظور، ابوطالب علیه‌السلام به همراه تعدادى از بزرگان بنى‌هاشم به نزد “خويلد بن اسد” و به روايتى نزد “ورقة بن نوفل” عموى خديجه رفت و خديجه را براى حضرت محمد صلی الله علیه و آله خواستگارى كردند.

ازدواج پیامبر(صلی الله علیه وآله) با خدیجه(سلام الله علیه)

درخواست آنان از سوى خديجه و عمويش پذيرفته شد و عقد نكاح آن دو جارى شد و مهريه خديجه، چهارصد دينار تعيين گرديد كه خود وى، آن را ضامن شد. بدين ترتيب در دهم ربيع الاول سال 25 عام الفيل (28 سال پيش از هجرت) ازدواج آن دو بزرگوار برگزار شد. خديجه به هنگام ازدواج با رسول خدا صلی الله علیه و آله چهل ساله بود و پيامبر صلی الله علیه و آله بيست و پنج ساله.

خديجه كبرى سلام الله علیها در خانه پيامبر صلی الله علیه و آله داراى شش فرزند شد كه عبارتند از: قاسم، عبدالله، رقيه، زينب، ام كلثوم وحضرت فاطمه زهرا سلام الله عليهم اجمعين كه تمام آن‌ها جز فاطمه زهرا سلام الله علیها پيش از بعثت پيامبر صلی الله علیه و آله به دنيا آمده بودند و تنها فاطمه سلام الله علیها پس از بعثت به دنيا آمد و خير كثيرى براى عالميان شد.

آقا مبارک است رَدای امامتت

                               ای غایب از نظر به فدای امامتت

   می خواستند حق تو را هم قضا کنند

                                   کَذاّبها کجا و عبای امامتت

  ما زنده ایم از برکات ولایتت

                                      ما عهد بسته ایم به پای امامتت

  از روز اولی که رسیدیم زین جهان

                                        گشتیم آشنا به صدای امامتت

   این روزها هوای تو را کرده ام بیا

                                    ماییم یاکریمِ هوای امامتت

     آقا بیا تقاصِ شهیدان به پای توست

                               آقا فدای کرببلای امامتت

    تا روزِ بازگشتِ تو سیدعلی شده

                                     پرچم به دوش، زیرِ لوای امامتت

یا مهدی

شد عزای باب مظلومت بیا یابن الحسن
 جان به قربان تو ای صاحب عزا یابن الحسن 

 عسگری مسموم شد از زهر بیداد وستم
 کز غمش سوزد دل اهل ولا یا بن الحسن

اللهم عجل لولیک الفرج 

?زمانی که امام حسن عسکری (علیه السلام) در زندان صالح بن وصیف بسر می برد عباسیون و صالح بن علی و کسانی که از مذهب تشیع منحرف بودند نزد صالح رفتند تا از او بخواهند بر امام حسن (علیه السلام) سختگیری کند.

?صالح گفت: چه کنم؟ من دو نفر از شرورترین افراد را بر او گماشتم اما در اثر مشاهده رفتار او هر دو در نماز و عبادت خود بسیار کوشا شدند. به آنها گفتم چه خصلتی در حسن بن علی است که این گونه در شما تاثیر گذارده است؟

?گفتند: چه می گویی درباره مردی که روز را روزه می گیرد و شب را عبادت می کند، نه سخن می گوید و نه به چیزی سر گرم می شود، وقتی به او نگاه می کنیم رگهای گردن ما می لرزد و حالی به ما دست می دهد که نمی توانیم خود را نگه داریم.
وقتی این سخنان را از صالح بن وصیف شنیدند ناامید برگشتند.

اصول کافی، باب مولد ابی الحسن بن علی علیه السلام، ح 23.

?اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و عجل فرجهم ?