از امام صادق علیه السلام پرسیدند:

روز حسرت، کدام روز است که خدا می فرماید:
《بترسان ایشان را از روز حسرت. سوره مریم آیه39》

حضرت جواب دادند: آن روز قیامت است که حتی نیکوکاران هم حسرت می خوردند که چرا بیشتر نیکی نکردند.

پرسیدند: آیا کسی هست که در آن روز حسرت نداشته باشد؟ حضرت فرمودند:
آری، کسی که در این دنیا مدام بر رسول خدا #صلوات فرستاده باشد.

?وسائل الشیعه، ج7

♦️اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّد وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

احترام_والدین یعنی …

رسول خدا(صلی الله علیه و آله)می فرمایند:
نسبت به پدر و مادر نیكوكار باش تا پاداش تو بهشت باشد ولی اگر عاقّ آنها شوی جهنمی خواهی بود.
(اصول كافی جلد 2 صفحه 348)

عاق والدین چیست
علامه مجلسی در شرح کتاب اصول کافی درباره معنای عاق والدین می‌نویسد: «عقوق والدین به این معنی است که فرزند، حرمت آن‌ها را رعایت نکند و بی‌ادبی نماید و آن‌ها را به سبب گفتاری یا رفتاری برنجاند و آزار و اذیت کند و در چیزهایی که منع شرعی و عقلی ندارد، از آن‌ها نافرمانی کند؛در بیان
امام صادق (علیه السلام) آمده است که کمترین ناسپاسی والدین، گفتن «اُف» است…. نگاه تند به پدر و مادر، ناراحت کردن آن‌ها و ترک وظایف حتمی در قبال آن‌ها مثل برآورده نساختن نیازهای مالی والدین در صورت نیاز نیز از موارد عاق شدن فرزندان معرفی شده است.

هر کارى که موجب آزار و اذیت والدین گردد، به معناى عاقّ والدین است، مگر در مواردى که تکلیف واجب(شرعی) یا حرامى باشد، و به انسان دستور مخالفت با آن را بدهند.

الفت_و_مهربانی_پیامبر_در_نهج_البلاغه

 امیرالمومنین علی علیه السلام:

?«قرارگاه پیامبر (ص) بهترین قرارگاه و محل پرورش و خاندان او شریف ترین پایگاه است.
?در معدن بزرگواری و گاهواره سلامت رشد کرد.
?دل های نیکوکاران شیفته او گشته، توجه دیده ها به سوی اوست،
?خدا به برکت وجود او کینه ها را دفن کرد و آتش دشمنی ها را خاموش کرد.
?با او میان دل ها الفت و مهربانی ایجاد کرد و نزدیکانی را از هم دور ساخت.
?انسان های خوار و ذلیل و محروم در پرتو او عزت یافتند، و عزیزانی خودسر ذلیل شدند.
?گفتار او روشنگر واقعیت ها، و سکوت او زبانی گویا بود.»

?نهج البلاغه، خطبه ۹۶

 امام رضا عليه السلام: اَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللّه ِ فَاِنَّ اللّه َعَزَّوَجَلَّ يَقولُ: اَنا عِنْدَ ظَنِّ عَبدىَ الْمُؤمِنِبى، اِنْ خَيْرا فَخَيْرا وَ اِنْ شَرّا فَشَرّا؛

به خداوند خوش گمان باش، زيرا خداى عزوجل می‌فرمايد: من نزد گمان بنده مؤمن خويش هستم، اگر به من خوش گمان باشد، به خوبى با او رفتار می‌كنم و اگر به من بدگمان باشد، به بدى با او رفتار می‌كنم.

? كافى، ج 2، ص 72، ح 3

حسن خلق دو معنا دارد: معناي عام ومعناي خاص.[1]

حسن خلق به معناي عام عبارت است از مجموعه خصلت هاي پسنديده اي كه لازم است انسان روح خود را به آنها بيارايد.
حسن خلق به معناي خاص عبارت است از خوشرويي، خوشرفتاري، حسن معاشرت و برخورد پسنديده با ديگران. امام صادق ـ عليه السلام ـ در بيان حسن خلق به معناي خاص فرمود:
«تُلَيِّنُ جانِبَكَ وَ تُطَيِّبُ كَلامَكَ وَ تَلْقي اَخاكَ بِبِِشرٍ حَسَنٍِ»[2]
حسن خلق آن است كه برخوردت را نرم كني و سخنت را پاكيزه سازي و برادرت را با خوشرويي ديدار نمايي.
در كتاب هاي اخلاق و روايات اسلامي هر جا سخن از حسن خلق است، اغلب مراد، همين معناي دوم است.
جايگاه حسن خلق در اسلام
دين مقدس اسلام، همواره پيروان خود را به نرمخويي و ملايمت در رفتار با ديگران دعوت مي كند و آنان را از درشتي و تندخويي باز مي دارد. قرآن كريم در ستايش پيغمبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ مي فرمايد:
«اِنَّكَ لَعَلي خُلُقٍ عَظيمٍ»[3]
بدرستي كه تو به اخلاق پسنديده و بزرگي آراسته شده اي.

ادامه »