امام علی علیه السلام:

   ـ ارزش ها و آداب معاشرت با مردم

(به فرزندش امام حسن عليه السّلام فرمود)

   پسرم! چهار چيز از من ياد گير (در خوبى ها)، و چهار چيز به خاطر بسپار (هشدارها)، كه تا به آنها عمل مى كنى زيان نبينى:

الف-  خوبى ها

   ۱- همانا ارزشمندترين بى نيازى عقل است،
   ۲- بزرگ ترين فقر بى خردى است،
   ۳- ترسناك ترين تنهايى خودپسندى است.
   ۴- و گرامى ترين ارزش خانوادگى، اخلاق نيكوست.

ب-  هشدارها

   ۱- پسرم! از دوستى با احمق بپرهيز، چرا كه مى خواهد به تو نفعى رساند امّا دچار زيانت مى كند.
   ۲- از دوستى با بخيل بپرهيز، زيرا آنچه را كه سخت به آن نياز دارى از تو دريغ مى دارد.
   ۳- از دوستى با بدكار بپرهيز، كه با اندك بهايى تو را مى فروشد.
   ۴- و از دوستى با دروغگو بپرهيز، كه او به سراب ماند، دور را به تو نزديك و نزديك را دور مى نماياند.

حکمت ۳۸ نهج البلاغه 

مقابله با آداب و رسوم غلط

این سخن را امام علی علیه السلام زمانى بیان فرمود که در مسیر حرکتش به شام کشاورزان و۸ دهبانان شهر «انبار» با او ملاقات کردند (و به عنوان احترام) از مرکب پیاده شده و با سرعت پیش روى او حرکت کردند (و این مراسمى را که نشانه خضوع فوق‏ العاده در برابر امراى ستمگر بود انجام دادند):

«این چه کارى بود که کردید؟» عرض کردند: این رسوم و آدابى است که ما امیران خود را با آن بزرگ مى‏داریم. امام علیه السلام  فرمود: به خدا سوگند زمامداران شما از این عمل بهره‏اى نمى‏برند و شما با این کار در دنیا مشقت زیاد بر خود

هموار مى‏سازید و در قیامت بدبخت مى‏شوید. چه زیان‏بار است مشقتى که به دنبال آن عقاب الهى باشد و چه پرسود است آرامشى که با آن امان از آتش دوزخ فراهم گردد

حکمت ۳۷نهج البلاغه 

امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام :

چهار چيز برای چهار مقصد ديگر آفريده شده اند :

❶ مال برای خرج کردن در
احتياجات زندگی نه برای نگهداری

❷ علم برای عمل کردن به آن
نه جدال و کشمکش و بحث

❸ انسان برای بندگی و اطاعت
از خدا نه خوشگذرانی و معصيت

➍ دنيا برای جمع آوری توشه آخرت
نه غفلت از آخرت و آباد ساختن دنيا

منبع : نصايح صفحه ۱۷۹

امام جعفر صادق (عليه السلام) می فرمایند: 

کسی که دو دختر، یا دو خواهر، یا دو عمه اش، یا دو خاله اش را سرپرستی کند، سرپرستی آن دو او را از آتش جهنم حفظ می کند.»

?محقق بحرانی، الحدایق الناظره؛ موسسه نشر اسلامی، ج ،25 ص134

پيامبر صلى ا‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :
مِن سَعادَةِ ابنِ آدَمَ اسْتِخارَةُ اللّه‏ِ و رِضاهُ بِما قَضَى اللّه‏ُ و مِن شِقْوَةِ ابن آدَمَ تَركُهُ اسْتِخارَةَ اللّه‏ِ و سَخَطُهُ بِما قَضَى اللّه‏ُ ؛

از خوشبختى انسان درخواست خير از خداوند و خشنودى به خواست اوست و از بدبختى انسان است كه از خدا درخواست خير نكند و به خواست او ناخشنود باشد.

تحف العقول ص 55