این نخل کهنسال ثمر داشته روزی
منظومه ی او چند قمر داشته روزی

این مادر بی کس که سر قبر نشسته
در دامن خود چند پسر داشته روزی

دنبال سر فاطمه تا سر حد جانش
در بیت ولا سینه سپر داشته روزی

هم فضه هم أسما اگر او بود نبودند
این فاطمه از بسکه هنر داشته روزی

یک فاطمه این است و یک فاطمه آن است
آن هم ز همین کوچه گذر داشته روزی

در بین همین کوچه ی غم موقع برگشت
زهرای جوان درد کمر داشته روزی

جز خدمت اولاد علی مادر عباس
هیهات اگر میل دگر داشته روزی

از شدت اشک عطر گل یاس گرفته
در خانه ی خود روضه ی عباس گرفته

عباس نگو ماه شبم تار شد و رفت
در کرببلا حیدر کرار شد و رفت

این خوش قدوبالا شدنش دردسرش شد
ما بین دو صد تیر گرفتار شد و رفت

گفتن عمودی به سرش خورد و زمین خورد
گفتن که تیر سپری خار شد و رفت

شرمنده ام از روی رباب و علی اصغر
با هلهله حرمله بیدار شد و رفت

از خیمه ی زنها خبر آمد به مدینه
زینب دو سه جا راهی بازار شد و رفت

ما گوشه نشینان غم فاطمه هستیم
محتاج عطا و کرم فاطمه هستیم

یک عمر چو شمع گر بسوزیم کم است
دل سوخته عمر کم فاطمه هستیم

آرام بخوابید مردم شهر!
دیگر نه بانگِ شیون و گریه ى فاطمه مى‌آید؛
نه صداى “عَجِّل وَفاتى سَریعا"!…

حالا گوشه ى خانه
على سر به دیوار گذاشته و
به جاى هق هق گریه، شانه هایش تکان مى‌خورد
و حسنین(علیهم السلام)، دست به گیسوانى مى‌زنند
که مادر شانه کرده!…

▫️ مادرى که حالا آرام گرفته است و به دیدار رسول خدا پَر کشیده!…

آرام بخوابید مردم شهر!
حالا گوشه ى خانه
دخترکى چادر به سَر کرده و پیراهنى را در آغوش
مى گیرد!…

و فکر مى کند: شـــــاید دوباره…

باز باران با ترانه
دارد از مادر نشانه..
بوی باران..
بوی اشک مادرانه
پر ز ناله
کودکی با مادری پهلو شکسته
سمت خانه

کوچه ها و تازیانه
گریه های کودکانه

حمله ی نامرد پَستی وحشیانه
تازیانه تازیانه

پس چرا مادر،
چرا گم کرده راه آشیانه

باز باران
دانه دانه ،حیـدرانه
بی صدا و مخفیانه

آه، از غسل شبانه
زینبــانه

لرزه افتاده به شانه
پشت تابوتی روانه

بـــــاز بـــاران
بازباران . .

⚫️ایام فاطمیه تسلیت⚫️

بانو! مزار تو در سینه عاشقان توست.پس از تو تمام یاس های زمین، کبود می رویند.

حضرت زهرا(س) نخستین شهیدی است که در راه قیام علیه باطل به شهادت رسید.

از خلقت فاطمه زهرا(س) تمام زن ها حرمت و آبرو یافتند.

از تو برایمان تسبیحی به یادگار مانده که پس از هر نماز به آسمان می برَدِمان.

چگونه تو را زخم زدند که رخ از تمام اهل زمین پنهان کردی یا فاطمه؟