امام صادق (علیه السلام) :

علامت غفلت سه چیز است :

۱- از بین رفتن شیرینی عبادت،
۲- تلخ نشدن معصیت
۳- فرق نگذاشتن در حلال و حرام.

مصباح الشریعه، ص22

امیرالمومنین على عليه السلام :

در ماه رمضان، بسيار استغفار و دعا كنيد؛ زيرا با دعا از شما دفعِ بلا مى شود و با استغفار، گناهانتان پاك مى گردد

کافی، جلد4، صفحه88

خداوند به شما مزد عمل شصت هزار عابد و شصت هزار زاهد را بدهد.

 منبع:

امالی صدوق /مجلس دوازدهم/ص 48

 اى ابو عبد اللّه ! 

تو را به نُه چيز سفارش مى كنم كه اينها سفارش من به جويندگان راه خداوند متعال است و از خداوند مى خواهم كه تو را در به كار بستن آنها توفيق دهد.

?سه چيز از اين نُه چيز به رياضت نفس مربوط مى شود
?و سه چيز به بردبارى
?و سه ديگر به دانش.

اينها را حفظ كن و زنهار كه ناچيزشان شمارى.

آن سه چيز كه به رياضت مربوط مى شود اينهاست:

? از خوردن آنچه كه ميل و اشتها بدان ندارى، خوددارى كن؛ زيرا اين كار حماقت و كودنى به بار مى آورد.
? ديگر آن كه تا گرسنه نشده اى غذا نخور
? و هر گاه غذا خوردى، حلال بخور و نام خدا بگو

و اين حديث رسول خدا صلى الله عليه و آله را به ياد آر كه:
آدمى هيچ ظرفى را بدتر از شكم خويش پر نكرد.
اما چون چاره اى از خوردن نيست، پس يك سوم معده را براى غذا، يك سوم ديگر براى نوشيدنى و يك سوم هم براى هوا باشد.

آن سه چيز كه به بردبارى مربوط مى شود اينهاست:

? چنانچه كسى به تو گفت: اگر يكى بگويى ده تا مى شنوى، در پاسخش بگو: اگر ده تا بگويى يكى هم نخواهى شنيد.
? اگر كسى به تو ناسزا گفت، به او بگو: اگر آنچه مى گويى راست باشد، از خداوند مى خواهم كه مرا بيامرزد و اگر دروغ باشد، از خداوند مى خواهم كه تو را بيامرزد.
? سوم اين كه اگر كسى به تو سخن زشتى گفت، تو او را نصيحت و ارشاد كن.

آن سه چيز كه به دانش مربوط مى شود، اينهاست:

? آنچه نمى دانى از دانشمندان بپرس و زنهار كه به قصد مجادله و آزمودن از ايشان سؤالى كنى.
? زنهار كه بر اساس رأىِ خود كارى كنى.
? در كارها تا جايى كه راه دارد، به احتياط عمل كن. از فتوا دادن بگريز، طوری كه از شير مى گريزى و گردن خود را پلى براى مردم قرار مده.

 بحارالانوار، ج 17، ص 22

ببخشید چند لحظه

 بالاخره ماه مبارک رمضان هم رسید و شبهه های روزه داری شروع شد..

هر سالماه رمضان، ملحدان این شبهه های تکراری ظاهرا زیبا را توی فضای مجازی پخش میکنند تا به حساب خودشون، روزه و روزه داری رو زیر سوال ببرند..

 مینویسند: “در کشورهای اسلامی، دنبال روزه خوار میگردند تا مجازاتش کنند، اما دنبال گرسنه نمیگردند تا سیرش کنند!”

 یا مینویسند:” جلوی گرسنه های بیچاره، در طول سال هر چقدر غذا بخوری مشکلی نیست. اما جلو روزه دارانی که خودشان خواستند چیزی نخورند نباید چیزی خورد ؟”

✅ اما پاسخ ✅

1. اولا چه کسی گفته جلوی گرسنه غذا خوردن مشکلی نیست؟!!
همان پیامبری که دستور به روزه را آورده، همان هم فرموده که «سیر بودن در کنار گرسنه، مسلمانی نیست.»

اصلا یک فلسفه روزه اینه که تمرین کنی جلوی گرسنه، غذا نخوری

و یک فلسفه مجازات روزه خوار هم اینه که بدانی، جلوی گرسنه، غذا خوردن آنقدر زشته که مستحق شلاق است..

2. ثانیا چه کسی گفته دنبال گرسنه نمیگردیم؟ اتفاقا مسلمانان برای فطریه دادن، برای صدقه و زکات و افطار دادن، دنبال فقرا هم میگردند.

3. ضمنا کسی هم به دنبال روزه خوار نمی گردد تا شلاقش بزند. مجازات آن هم الزاما شلاق نیست! آنچه مستحق مجازات است: « تظاهر به روزه خواری» است نه خود روزه خواری..

ممکن است کسانی بدلیل بیماری یا مسافرت مجبور به خوردن روزه باشند! یا حتی توی خونه اش، روزه شو بخوره! …

 تظاهر یعنی عملی با قصد آشکار کردن صورت بگیرد.. عمد داشته باشد که بگوید من روزه خوارم!

4. راستی کمی انصاف. کسی که ساعتها گرسنگی میکشد، حال گرسنه ها را بیشتر می فهمد یا کسی که پیوسته میخورد و می آشامد.. کدامیک باید دم از فقرا بزنند؟ روزه دار یا روزه خوار؟!
آنکه از شکم دست میکشد یا آنکه به شکم چرانی خود می بالد؟!