ببخشید چند لحظه

 بالاخره ماه مبارک رمضان هم رسید و شبهه های روزه داری شروع شد..

هر سالماه رمضان، ملحدان این شبهه های تکراری ظاهرا زیبا را توی فضای مجازی پخش میکنند تا به حساب خودشون، روزه و روزه داری رو زیر سوال ببرند..

 مینویسند: “در کشورهای اسلامی، دنبال روزه خوار میگردند تا مجازاتش کنند، اما دنبال گرسنه نمیگردند تا سیرش کنند!”

 یا مینویسند:” جلوی گرسنه های بیچاره، در طول سال هر چقدر غذا بخوری مشکلی نیست. اما جلو روزه دارانی که خودشان خواستند چیزی نخورند نباید چیزی خورد ؟”

✅ اما پاسخ ✅

1. اولا چه کسی گفته جلوی گرسنه غذا خوردن مشکلی نیست؟!!
همان پیامبری که دستور به روزه را آورده، همان هم فرموده که «سیر بودن در کنار گرسنه، مسلمانی نیست.»

اصلا یک فلسفه روزه اینه که تمرین کنی جلوی گرسنه، غذا نخوری

و یک فلسفه مجازات روزه خوار هم اینه که بدانی، جلوی گرسنه، غذا خوردن آنقدر زشته که مستحق شلاق است..

2. ثانیا چه کسی گفته دنبال گرسنه نمیگردیم؟ اتفاقا مسلمانان برای فطریه دادن، برای صدقه و زکات و افطار دادن، دنبال فقرا هم میگردند.

3. ضمنا کسی هم به دنبال روزه خوار نمی گردد تا شلاقش بزند. مجازات آن هم الزاما شلاق نیست! آنچه مستحق مجازات است: « تظاهر به روزه خواری» است نه خود روزه خواری..

ممکن است کسانی بدلیل بیماری یا مسافرت مجبور به خوردن روزه باشند! یا حتی توی خونه اش، روزه شو بخوره! …

 تظاهر یعنی عملی با قصد آشکار کردن صورت بگیرد.. عمد داشته باشد که بگوید من روزه خوارم!

4. راستی کمی انصاف. کسی که ساعتها گرسنگی میکشد، حال گرسنه ها را بیشتر می فهمد یا کسی که پیوسته میخورد و می آشامد.. کدامیک باید دم از فقرا بزنند؟ روزه دار یا روزه خوار؟!
آنکه از شکم دست میکشد یا آنکه به شکم چرانی خود می بالد؟!