?جوانی مثل باد می‌رود! هيچ‌وقت منتظر نمی‌ماند که شما مهيا شويد و از اين جوانی استفاده کنید.
?«شب جمعه» منتظر ما نمی‌ماند که آماده شویم.
?«سحر» منتظر ما نمی‌ماند که سیر بخوابیم.
?ماه رمضان منتظر ما نمی‌ماند…

 استاد سید محمّدمهدی میرباقری:

«کسی که در اين عالم می‌خواهد به امام(علیه السلام) برسد و با امام خودش سالک شود و راه را با امامش طی کند، منتظر آن لحظه است؛
همۀ عمر مراقب است که ثانيه‌ها از کف او نرود. اين می‌شود «سرعت». حادثه‌ها بر او سبقت نمی‌گيرند.

گاهی انسان صبر می‌کند، حادثه‌ها هم می‌آيند و از انسان جلو می‌زنند!
هيچ وقت شب جمعه منتظر من نمی‌ماند. من اگر می‌خواهم شب جمعه را درک کنم، بايد از قبل آماده شده باشم. هيچ وقت سحر منتظر من نمی‌ماند که من سير خواب شوم و بعد بيدار شوم. من اگر می‌خواهم سحر را درک کنم، بايد خوابم را تنظيم کنم تا فرصت از من سبقت نگيرد. اگر این نباشد تا بفهمم که سير خواب شده‌ام یا نه، سحر گذشته است. نماز اول وقت هم همين‌طور است.
جوانی مثل باد می‌رود. هيچ‌وقت منتظر نمی‌ماند که شما مهيا شويد و از اين جوانی استفاده کنید. اکثر انسان‌ها اين‌گونه‌اند که وقتی جوانی از کفشان می‌رود، تازه به پشت سر نگاه می‌کنند و می‌فهمند که چه استفاده‌هايی می‌توانستند بکنند.
اينها اهل سرعت نيستند.
«اهل سرعت» کسی است که قبل از اينکه جوانی تمام شود، بار جوانی‌اش را بسته است. بعد که به پشت سرش نگاه می‌کند مي‌بيند همه بهره‌اش را برده است. اگر از نو هم تکرار شود، همين‌طور است. بيش از اين، کاری از او نمی‌آيد. او خودش را برای شب جمعه، برای ذی‌الحجه، برای رمضان، برای شب امتحان آماده کرده است. اهل سرعت بودن يعنی همین».

عَنِ الْمُفَضَّلِ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام عَنِ النَّبِيِّ صلی الله علیه و آله قَالَ:
لَمَّا أُسْرِيَ بِي أَوْحَى إِلَيَّ رَبِّي جَلَّ جَلَالُهُ وَ سَاقَ الْحَدِيثَ إِلَى أَنْ قَالَ فَرَفَعْتُ رَأْسِي فَإِذَا أَنَا بِأَنْوَارِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْقَائِمِ فِي وَسَطِهِمْ كَأَنَّهُ كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ قُلْتُ يَا رَبِّ مَنْ هَؤُلَاءِ قَالَ هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ وَ هَذَا الْقَائِمُ الَّذِي يُحِلُّ حَلَالِي وَ يُحَرِّمُ حَرَامِي وَ بِهِ أَنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِي وَ هُوَ رَاحَةٌ لِأَوْلِيَائِي وَ هُوَ الَّذِي يَشْفِي قُلُوبَ شِيعَتِكَ مِنَ الظَّالِمِينَ وَ الْجَاحِدِينَ وَ الْكَافِرِينَ فَيُخْرِجُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى طَرِيَّيْنِ فَيُحْرِقُهُمَا فَلَفِتْنَةُ النَّاسِ بِهِمَا يَوْمَئِذٍ أَشَدُّ مِنْ فِتْنَةِ الْعِجْلِ وَ السَّامِرِيِ.

امام صادق (علیه السلام) از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) روایت فرمود:
هنگامی که [در آسمانها] سیر داده شدم… انوارِ علی و فاطمه و یازده فرزند ایشان (علیهم السلام) را مشاهده کردم که حجت بن الحسن در میان شان همچون ستاره ای درخشان بود. عرضه داشتم: پروردگارا، اینها چه کسانی اند؟ فرمود: ایشان امامان اند و اين است قائم، کسی که حلال مرا حلال و حرام مرا حرام می كند و بوسيله ی او از دشمنانم انتقام می كشم. او آرامشی است برای دوستانم و هموست که قلوب شیعیانت را از [داغِ ظلم] ستمگران و منکران و کافران شفا می دهد. سپس لات و عزّی را (کنایه از آن دو نفر) تر و تازه بيرون می آورد و آنها را می سوزاند، پس فتنه [و تزلزل] مردم به جهت آن دو در آن روز شدیدتر خواهد بود از فتنه ی گوساله و سامری.

كمال الدين و تمام النعمة، ج‏1، ص252
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏52، ص379

امام حسن عليه السلام :
إنَّ اللّه َ جَعَلَ شَهرَ رَمضانَ مِضمارا لِخَلقِهِ فَيستَبِقونَ فيهِ بِطاعَتِهِ إلى مَرضاتِهِ ؛
تحف العقول ، ص 236 .
امام حسن عليه السلام :
خداوند ماه رمضان را ميدان مسابقه اى براى آفريدگان خود قرار داده تا با طاعتش براى خشنودى او از يكديگر پيشى گيرند .

اللَّهُمَّ قَرِّبْنِي فِيهِ إِلَى مَرْضَاتِكَ وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ سَخَطِكَ وَ نَقِمَاتِكَ وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِقِرَاءَةِ آيَاتِكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

خدايا مرا در اين ماه به خشنودى ات نزديك كن، و از خشم و انتقامت بركنار دار، و به قرائت آياتت موفق كن، اى مهربان ترين مهربانان

التماس دعا

عن الإمام زین العابدین علیه السلام:
حَقُ‏ الصَّوْمِ‏ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّهُ حِجَابٌ ضَرَبَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى لِسَانِكَ وَ سَمْعِكَ وَ بَصَرِكَ وَ بَطْنِكَ وَ فَرْجِكَ لِيَسْتُرَكَ بِهِ مِنَ النَّارِ فَإِنْ تَرَكْتَ الصَّوْمَ خَرَقْتَ سِتْرَ اللَّهِ عَلَيْك.

امام زین العابدین علیه السلام فرمود:
حقّ روزه اين است كه بدانی آن حجاب و پوششی است كه خداى عزّ و جلّ آن را بر زبان و گوش و چشم و شكم و شرمگاه تو نهاده است تا بوسيله ی آن تو را از آتش پوشیده دارد، پس اگر روزه را ترك كنی پوششِ خداوند بر خود را دریده ای.

من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص620
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏71، ص4