عَنِ الْمُفَضَّلِ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام عَنِ النَّبِيِّ صلی الله علیه و آله قَالَ:
لَمَّا أُسْرِيَ بِي أَوْحَى إِلَيَّ رَبِّي جَلَّ جَلَالُهُ وَ سَاقَ الْحَدِيثَ إِلَى أَنْ قَالَ فَرَفَعْتُ رَأْسِي فَإِذَا أَنَا بِأَنْوَارِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْقَائِمِ فِي وَسَطِهِمْ كَأَنَّهُ كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ قُلْتُ يَا رَبِّ مَنْ هَؤُلَاءِ قَالَ هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ وَ هَذَا الْقَائِمُ الَّذِي يُحِلُّ حَلَالِي وَ يُحَرِّمُ حَرَامِي وَ بِهِ أَنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِي وَ هُوَ رَاحَةٌ لِأَوْلِيَائِي وَ هُوَ الَّذِي يَشْفِي قُلُوبَ شِيعَتِكَ مِنَ الظَّالِمِينَ وَ الْجَاحِدِينَ وَ الْكَافِرِينَ فَيُخْرِجُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى طَرِيَّيْنِ فَيُحْرِقُهُمَا فَلَفِتْنَةُ النَّاسِ بِهِمَا يَوْمَئِذٍ أَشَدُّ مِنْ فِتْنَةِ الْعِجْلِ وَ السَّامِرِيِ.

امام صادق (علیه السلام) از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) روایت فرمود:
هنگامی که [در آسمانها] سیر داده شدم… انوارِ علی و فاطمه و یازده فرزند ایشان (علیهم السلام) را مشاهده کردم که حجت بن الحسن در میان شان همچون ستاره ای درخشان بود. عرضه داشتم: پروردگارا، اینها چه کسانی اند؟ فرمود: ایشان امامان اند و اين است قائم، کسی که حلال مرا حلال و حرام مرا حرام می كند و بوسيله ی او از دشمنانم انتقام می كشم. او آرامشی است برای دوستانم و هموست که قلوب شیعیانت را از [داغِ ظلم] ستمگران و منکران و کافران شفا می دهد. سپس لات و عزّی را (کنایه از آن دو نفر) تر و تازه بيرون می آورد و آنها را می سوزاند، پس فتنه [و تزلزل] مردم به جهت آن دو در آن روز شدیدتر خواهد بود از فتنه ی گوساله و سامری.

كمال الدين و تمام النعمة، ج‏1، ص252
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏52، ص379