برای اینکه فرزندانی باهوش داشته باشیم، لازم است که از دوره ی نوزادی تعلیم و تربیت را به او بیاموزیم. ما در این مطلب، روش های کارآمد و بسیار مفید برای تقویت هوش نوزاد را برای پدران و مادران عزیزی که به تازگی صاحب فرزند شده اند و یا قرار است به زودی صاحب فرزند شوند، آماده کرده ایم که پیشنهاد می کنیم حتما از آن بهره ببرند.

برای نوزادان خود از ۶ ماهگی زمانی که نوزاد همراه با مادر از نگاه کردن به عکس های کتاب لذت می برد، کتاب بخوانند.

مادران و پدران می توانند برای نوزادان تازه متولد شده نیز کتاب بخوانند. در حقیقت مهم نیست که نوزاد چند ساله باشد .خواندن فرصت بزرگی است برای در آغوش گرفتن نوزاد و برقراری ارتباط با او.

کتاب خواندن برای نوزادان به ساختن کلمات نوزادان و تحریک تصورات انها کمک کرده و مهارت های برقراری ارتباط را در نوزاد تقویت می کند. در حقیقت هر چه قدر بیشتر با نوزاد خود از ابتدا صحبت کنید، در پرورش و رشد بهتر نوزاد مفید است.

مهارت های زبان و حتی هوش به تعداد کلماتی که نوزاد هر روز می شنود ارتباط پیدا می کند. همچنین صحبت کردن با نوزاد به او کمک می کند تا سریعتر کلمات را یاد گرفته و مفهوم آنها را درک کند.

در ماه های اول، همانطور که نوزاد صحبت های شما را می شنود به ریتم زبان بیشتر از محتوا توجه دارد. بنابراین زمانی که می خواهید مطلبی را بخوانید هر چیزی را می توانید امتحان کنید، کتابهای کودک، یک مجله و یا حتی یک رمان.

نوزاد شما ممکن است مجذوب عکس های روشن و درخشان داخل کتاب شود. بنابراین تا آنجائیکه می توانید از کتابهای مقوایی عکس برجسته و یا کتابهایی که دارای تصاویر زیادی هستند استفاده کنید. تصاویر رنگارنگ ذهن نوزاد را تحریک کرده و به بیان احساسات او کمک می کند.

نوزادان در این شرایط احساسات خود را با فریاد کشیدن، نزدیک بردن کتاب به سمت دهان و یا پاره کردن صفحات کتاب ابراز می کنند. به همین منظور به والدین پیشنهاد می شود از کتاب هایی که دارای صفحات مقوایی و سنگین هستند استفاده شود. این کار به دوام کتاب کمک بیشتری می کند.
اما روش دوم ورزش از نوزادی است

ورزش برای نوزادان باید به گونه ای باشد که به آنها بیاموزد چگونه به تدریج از حواس پنج گانه خود برای شناسایی محیط اطرافشان استفاده کنند.طبیعی است که هر نوزاد به سمت رنگ های شاد و براق جذب شود.باید فعالیت های ورزشی را که برای آنها انتخاب می کنید به گونه ای باشند که نوزاد هر چه بهتر محیط نزدیک خود را بشناسد و سپس به تدریج موفق به کشف دنیاهای دورتر شود.کنجکاوی نوزاد در این سن بسیار طبیعی است و مادامی که والدین در حین انجام هر نوع فعالیت در کنار او باشند،خطری متوجه او نخواهد بود.فعالیت های بسیاری وجود دارد که در کنار بازی یک جلسه آموزشی هم محسوب می شود.

در این مطلب ما بعضی فعالیت های ساده برای نوزاد را به شما معرفی می کنیم:

ورزش صدا:
این فعالیتی است که بسیاری از والدین آن را انجام می دهند بدون آن که بدانند این کار چقدر برای کودک مفید است.بسیاری از والدین هنگام عوض کردن پوشک،حمام یا بازی با کودک خود حرف می زنند.این کار به کودک کمک می کند تا بفهمد این صدا از دهان فردی – پدر یا مادر- خارج می شود علاوه بر این می توانید پیوسته اسم او را صدا کنید،در ابتدا او به صدای شما پاسخی نمی دهد اما رفته رفته هر گاه او را صدا کنید عکس العملی از او خواهید دید.
ورزش برای نوزادان باید به گونه ای باشد که به آنها بیاموزد چگونه به تدریج از حواس پنج گانه خود برای شناسایی محیط اطرافشان استفاده کنند.

ورزش بینایی :
چند اسباب بازی با رنگ های جذاب برای بازی کودک بخرید متوجه خواهید شد،هر گاه، کودک با این اسباب بازی های رنگارنگ بازی می کند لبخند می زند یا به نوعی احساس رضایت خود را نشان می دهد.برای تقویت حس بینایی،کتاب های مخصوص نوزادان، با رنگ های شاد بخرید.
۲روش برای تقویت هوش نوزاد

ورزش لمسی :
این فعالیت شامل لمس انواع مختلف اسباب بازی ها توسط کودک است.کودک با این روش تفاوت بین سطوح سخت، نرم و پنبه ای را در می یابد. در این مرحله برای تقویت عضلات پا و گردن نوزاد می توانید به نرمی پاهای کودک را خم و راست کنید یا به آرامی اسباب بازی محبوبش را جلوی چشمانش تکان دهید به نحوی که کودک گردنش را به آرامی با تکان دست شما حرکت دهد.

 ارتباط میان ترس و خشونت کودکان بدون هیچ بهانه ای گریه ها و جیغ های وحشتناک شروع میشوند و واکنشهای شدید و پرحرارتی که دلیلشان اصلا برای ما روشن نیستارتباط میان ترس و خشونت کودکان
به نقل از سفیدک بخش تربیت کودک و نوجوان : گاهی بروز حالات ناگهانی خشم در نگاه اول قابل توضیح نیستند. ناگهان به بهانه های ناچیز یا گاهی بدون هیچ بهانه ای گریه ها و جیغ های وحشتناک شروع میشوند و واکنشهای شدید و پرحرارتی که دلیلشان اصلا برای ما روشن نیست.

به گزارش آکاایران: رونالد خیلی دیر شروع به حرف زدن کرد. او وقتی سه ساله شد، والدینش متوجه لکنت زبانش شدند. رونالد در مهد کودک هم گاهی دچار لکنت می شد ولی کسی به این موضوع توجه نمی کرد. پزشک به والدین رونالد پیشنهاد کرد تا او را پیش یک گفتار درمان ببرند. پس از مدتی درمان، لکنت زبان رونالد تا زمان رفتن او به مدرسه، به میزان قابل توجهی کاهش یافت. روز اول مدرسه چند کودک او را به خاطر لکنتش مسخره کردند. والدین رونالد در هفته اول مدرسه متوجه شدند که لکنت زبان فرزندشان بسیار شدت یافته است.

تمسخر آن پسربچه ها باعث ترسی رونالد شده بود؛ طوری که حتی رفتار خوب معلم هم نتوانست چیزی را تغییر دهد. رونالد متوجه شد که ترس و لکنت زبانش با هم ارتباط دارند و موقع لکنت زبان دچار ترس میشود؛ همان چیزی که مجددا او را به لکنت می انداخت. این باید برای رونالد بسیار بد باشد، چون وقتی او می خواهد جسارت به خرج بدهد تا با بچه های دیگر بازی کند، باید حرف بزند و این دقیقا همان چیزی است که او نمی خواهد!

معلم در اولین جلسه به والدین رونالد گفت که فرزندشان هیچ وقت در کلاس دستش را بالا نمی برد تا حرف بزند یا برای کاری داوطلب بشود. او اصلا با کسی بازی نمی کند و موقع زنگ تفریح اغلب با بچه های دیگر کتک کاری می کند.

اگر رونالد به طرف بچه های دیگر برود تا با آنها حرف بزند، این خطر وجود دارد که آنها مسخره اش کنند. اما هر کودکی به روابط اجتماعی نیاز دارد! بنابراین رونالد برای کسب توجه و احترام میان هم کلاسی هایش راه دیگری پیدا کرده است: او کتک کاری میکند. او با این کار علاوه بر کسب احترام می تواند از بچه هایی که او را تحقیر و مسخره کرده اند، انتقام بگیرد. بدیهی است که اکنون معلم باید با بچه هایی که رونالد را مسخره کردند حرف بزند و رونالد را با گروہ سازگار کند.

راهنمایی

بهتر است با موقعیت هایی که سبب بروز ترس می شوند، بسیار با احتیاط برخورد کنید!
به کودک خود زمان کافی بدهید تا با ترسش کنار بباید و از او زیاد توقع نداشته باشید.
احساساتی را که با ترسی درآمیخته اند، بپذیرید و آنها را مجاز بدانید.
تمرینات تمدد اعصاب خیلی مؤثرند و باعث از بین رفتن ترس می شوند.

چگونگی بروز ترس
ترس و خشونت اغلب آمیخته با هم بروز میکنند و علائم جسمانی مشابهی به همراه دارند. چهره ی فرد در اثر ترسی یا خشم رنگ پریده میشود، حتی ممکن است نفسش بند آید و از ترس خشکش بزند. اما شدت تنفس و فعالیت قلب دوباره افزایش مییابد و حرکت آغاز می شود؛ اما این حرکت اغلب درست و آگاهانه انجام نمی شود. فرد در این حالت می تواند فرار یا حمله کند. به این ترتیب خشونت و ترس با هم مرتبط اند؛ حتی اگر پشت یک رفتار خشن ترسی قابل تشخیص نباشد.

البته ترس همیشه به شکل خشونت ظاهر نمی شود، بلکه علت واقعی برای انزوا و عقب نشینی بعضی افراد می شود تا از ارتباط با دنیای پیرامون خویش دست بکشند. وقتی پائولای ۴ ساله صبحها موقع رفتن به مهدکودک دچار حملات ناشی از خشم می شود؛ احتمالا دچار ترس جدایی از والدین است. در برخورد با این گونه ترس ها درست مانند برخورد با خشونت باید کاملا آرام و خونسرد بود. شما میتوانید ترس ها را نیز مانند خشونت و پرخاشگری، از طریق بازی، قصه گویی و گفت وگوی قبل از خواب کشف و شناسایی کنید. شما باید در لحظه های پیش از خواب، از داستان ها و احساسات مثبتی بهره بگیرید که در آنها بر ترس غلبه می شود. مثالهای مربوط به این روش را میتوانید در این کتاب پیدا کنید. شور و شوق نسبت به یک موضوع مشترک هم نگرش مثبتی به زندگی ایجاد می کند که این نگرش می تواند سبب کاهش ترس و خشونت شود. اما در پایان: بهتر است هر فرد بالغی یک بار از خود بپرسد که واقعا از چه چیزی می ترسد.

یک بار با خود بیندیشید که…

از آینده چه انتظاری دارید؟
از عملکرد فعلی خود، از شغل و از خانواده تان احساس رضایت و شادی می کنید؟
آیا با صحبت کردن، بچه هایتان را هم به حرف زدن وامی دارید؟
آیا می توانید درباره ی چیزی به شور و شوق بیایید و این شادی را با فرزندانتان تقسیم کنید؟
.

امام صادق علیه السلام:
أثقَلُ ما یوضَعُ فی المیزانِ یَومَ القیامَةِ الصَّلاةُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ اهل بَیتِهِ.

سنگین ترین چیزی که روز قیامت در ترازوی اعمال قرار داده می شود صلوات بر محمد و اهل بیت اوست.

وسائل الشیعه، ج 7، ص 197

س 704: آيا زن در وطن و اقامت تابع شوهر است؟

ج: مجرد زوجيّت موجب تبعيّت قهرى نمى‏شود، و زن مى‏تواند در انتخاب وطن و قصد اقامت تابع شوهر خود نباشد. بله، اگر زن در انتخاب وطن و اعراض از آن تابع اراده همسرش باشد، قصد شوهرش براى او کافى است و شهرى که همسرش با او براى زندگى دائم و به قصد توطن به آنجا رفته است، وطن وى هم محسوب مى‏شود و همچنين اعراض شوهر او از وطن مشترکشان با خروج از آن و رفتن به جايى ديگر، اعراض او از وطن هم محسوب مى‏گردد، و براى اقامت ده روز در سفر، اطلاع او از قصد شوهرش مبنى بر اقامت ده روز با اين فرض که وى تابع اراده شوهر است براى وى کافى است، بلکه اگر مجبور به همراهى با شوهرش در مدت اقامت در آنجا باشد، نيز حکم همين است.

س 705: جوانى با زنى از شهرى ديگر ازدواج نموده است، هنگامى که اين زن به خانه پدرش مى‏رود، نمازش قصر است يا تمام؟

ج: تا زمانى که از وطن اصلى خود اعراض نکرده، نمازش در آنجا تمام است.

س 706: آيا زن و فرزندان مشمول مسأله «1284» رساله حضرت امام(قدّس‏سرّه) هستند؟ يعنى در تحقق سفر آنها قصد سفر توسط آنان شرط نيست؟ و آيا وطن پدر موجب تمام بودن نماز کسانى که تابع وى هستند، مى‏گردد؟

ج: اگر در سفر تابع پدر ولو قهراً باشند، قصد پدر براى پيمودن مسافت در صورت اطلاع آنان از آن کافى است. ولى در انتخاب وطن و اعراض از آن، اگر در تصميم‏گيرى و زندگى مستقل نباشند، يعنى بر حسب طبيعت و ارتکازشان تابع اراده پدر
باشند، در اعراض از وطن سابق و اتخاذ وطن جديد که پدر با آنها براى زندگى دائمى به آنجا رفته است، تابع وى خواهند بود.

 استفتائات مقام معظم رهبری مد ظله العالی

 بی حوصلگی و نارضایتی شروط لازم و اساسی برای ایجادافسردگی و خشونت هستند. بچه ها به دنبال مبارزه طلبی، تأیید و پذیرش اند. آنها میخواهند مستقل باشند و استقلالشان مورد پذیرش و تقدیر واقع شود. برای این منظور باید به فرزندتان اطمینان دهید که برای قبول مسئولبت به او اعتماد دارید و از او قدرشناسی می کنید. تشویق فرزند یکی از تکنیکهای مهم برای ایجاد حس مسئولیت پذیری می باشد .

تایید و تقدیر بیش از تشویق استقلال فرزندتان را تقویت می کند.
آنجلا سه سالش است و اجازه دارد در شستن ظرفها کمک کند، او حتی با علاقه ظرف ها را خشک می کند. این کار باعث نمی شود که مادر آنجلا در وقتش صرفه جویی کند، با این وجود مادر از آنجلا قدردانی میکند که در انجام کارهای خانه این قدر به او کمک کرده است. به علاوه شست و شوی ظرفها به کمک هم لذت بیشتری دارد.

حتی اگر آنجلا ظرف ها را هم تمیز نشوید، این کار باعث می شود که او به شکل عملی وارد یک زندگی گروهی شود. مادر آنجلا از زحمات دخترش به درستی قدردانی میکند و با این کار او را نسبت به مسئولیتش آگاه و از استقلال کودکش حمایت می کند. کودکان میخواهند گاهی تشویق شوند. البته تشویق نباید به گونه ای باشد که کودک به آن وابسته شود؛ چون در این صورت تشویق هم به اندازه ی تنبیه مضر میشود. تشویق و تمجید زیادی شما را غیرقابل اعتماد میکند. نتیجه ای که از انجام اغلب کارها حاصل می شود، در فرد احساسی قدرشناسی و تأیید می آفریند. تشویق و تمجید حسابی از یک کودک پنج ساله به خاطر توانایی شمردن تا صد و یا نوشتن چند کلمه بی مورد است، چون شمردن به تنهایی به کودک احساسی تأیید و پذیرش میدهد.

ممکن است این کودک در مدرسه به خاطر هر پیشرفتی توقع تشویق داشته باشد و وقتی ببیند بچه های دیگر می توانند بهتر از او حساب کنند و بنویسند، دلسرد و مأیوس شود. بنابراین شما باید در تشویق درست مانند تنبیه صرفه جو و مقتصد باشید. اما به فرزندتان نشان دهید که متوجه زحمات او هستید و تلاشهایش از نظر شما مهم و با ارزشند.

بدیهی است وقتی چیزی به نظرتان عالی بیاید می توانید او را تشویق و تحسین کنید. مسئله مهم آن است که فرزندتان را همان گونه که هست بپذیرید، حتی اگر رفتار و عملکردش قابل تقدیر نباشد.

راهنمایی برای تشویق فرزند

وظایف مهم را به فرزندتان واگذار کنید. اگر او میخواهد به تنهایی مسئولیت کاری را به عهده بگیرد، از او حمایت کنید.

مطمئن باشید که او می تواند در زندگی خانوادگی سهم خود را به عهده بگیرد. نشان دهید که به او اعتماد دارید. با نشان دادن شادی و قدرشناسی خود به او بفهمانید که از نظر شما کارش خوب است. در این صورت کودک احساس می کند که فردی مسئول و مفید است.