برای ساخت کیف پول های متنوع بر اساس سلیقه ی خودتون در منزل از پارچه هایی با جنس های مختلف میشه استفاده کرد. یکی از پرطرفدارترین جنس ها برای ساخت کیف پول ، پارچه نمدی هست که به خاطر جنس، رنگ بندی، سادگی در دوخت، قابل شستشو بودن ، فانتزی بودن و قیمت مناسب آن  بسیار مورد استفاده قرار میگیرد. ما امروز قصد داریم برای شما آموزش ساخت کیف پول نمدی رو قرار بدیم. برای اینکه به سادگی یک کیف پول نمدی زیبا داشته باشید با ما در آموزش ساخت کیف پول نمدی همراه باشید.

وسایل لازم جهت ساخت کیف پول نمدی :

پارچه نمدی

نوار تزیینی

مداد

خط کش

سوزن و نخ گلدوزی ( نخ کوبلن یا نخ امامه )

لایی حریر

آموزش ساخت کیف پول نمدی :

برای ساخت کیف پول نمدی ابتدا مستطیلی به ابعاد ۲۲×۲۰ سانتی متر برای بدنه کیف پول از پارچه نمدی جدا میکنیم تا پول های کاغذی به راحتی در آن جا بگیرند.

برای جیب های کیف پول دو مستطیل به ابعاد ۱۰×۲۰ ، مستطیلی به ابعاد ۷×۲۰ و مستطیل دیگری به ابعاد ۸×۲۰ سانتی متر لحاظ میکنیم.

برای تنوع و زیبایی بیشتر داخل کیف پول از لایی حریر که در رنگ های مختلف در بازار موجود هست استفاده میکنیم. ما اینجا از رنگ صورتی استفاده کردیم. لایی حریر یه پارچه نازک و بسیار لطیف هست که یک طرف آن نقطه های ریز برجسته ای وجود دارد که با اتو کردن آن بر روی پارچه های دیگر بر روی آنها میچسبد.

لایی حریر را طوری بر روی پارچه قرار میدهیم که قسمت زبرتر که دارای دون دون های ریز است بر روی پارچه قرار گیرد و سپس با درجه ملایم آن را اتو میکنیم.

قسمت های اضافی لایی حریر را قیچی میکنیم. باید دقت کنیم که اتو به قسمت زبر لایی حریر که خاصیت چسبندگی دارد برخورد نکند.

برای زیبایی بخشیدن به کیف پول میتوانیم از نوار های آماده استفاده کنیم و در صورت تمایل با استفاده از نخ های رنگی کاموایی و عبور دادن آنها از تار و پود نوار، روی آنها کار کنیم.

برای قرار دادن نوار در ارتفاع کیف پول قبل از چسباندن جیب ها ابتدا لبه نوار را به سمت داخل کیف پول تا زده و با استفاده از چسب حرارتی آن را میچسبانیم.

حالا در این مرحله اول جیب های با ارتفاع بزرگتر و سپس جیب های کوچکتر را میچسبانیم.

برای لبه ی جیب های بزرگتر میتوان از نوار های باریک توری استفاده کرد و آنها با استفاده از چسب و پس دوزی محکم کرد.

برای لبه جیب کوچکتر با استفاده از نخ کوبلن سفید رنگ به صورت دندان موشی میدوزیم.

برای استحکام بیشتر میتونید دور تا دور کیف پول را به صورت دندان موشی بدوزید.

برای گوشه های کیف پول میتونید از دکمه های فاتزی استفاده کنید.

آموزش ساخت کیف پول نمدی نمدی ما به پایان رسید. به همین راحتی میشه کیف پول های زیبا برای خودتون درست کنید و حتی از راه ساخت کیف پول و فروش اونها میتونید برای خودتون درآمدزایی کنید.

توانایی مدیریت اجرائی کشور را داشته باشد

ما عرض کردیم سلائق مختلف و هر کسی که احساس میکند توانائی دارد، بیاید وسط میدان؛ توده‌ی مردم و جمعیت عظیمِ ده‌ها میلیونی ملت هم ان‌شاءاللَّه وارد میدان خواهند شد؛ اما در محاسبه، آن کسانی که داوطلب میشوند، اشتباه نکنند؛ بدانند مدیریت اجرائی کشور یعنی چه. نه در ارزیابیِ نیازی که کشور به یک قدرت اجرائی دارد، اشتباه کنند، نه در ارزیابی توانِ خودشان اشتباه کنند. اگر چنانچه ارزیابی درستی انجام دادند، بیایند توی میدان؛ ملت هم نگاه میکند، انتخاب میکند. بیانات در دیدار کارگران و فعالان بخش تولید کشور ۱۳۹۲/۰۲/۰۷

 وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلًا. «و هر صبح و شام نام پروردگارت را یاد کن». سورۀ انسان آیۀ 25

روزی که با نام و یاد خدا شروع شود، روز خوبی است. روزی که قطعاً با برکت است، هر چند ما بطور کامل متوجه برکات آن روز نشویم. حالا اگر این روز با نام و یاد خدا هم به پایان برسد که دیگر نور علی نور است. گویا در تمام روز، نام و یاد خدا حاکم بوده است. در احادیث زیادی از معصومین(علیهم السلام) اذکار و تهلیل‌های فراوانی مخصوص صبحگاهان و شامگاهان به ما رسیده است که بیانگر اهمیت این دو زمان است. آغاز و انجام روز می‌تواند دو هنگامی باشد که بیشترین زمان غفلت انسان است؛ زیرا بامدادن، هنگام سنگینی و غلبۀ خواب است و شامگاهان هنگام خستگی و پایان فعالیت روزانه، و در هر دو این زمان‌ها، آدمی از یاد خدا غافل می‌شود. بنابراین تأکید این آیۀ شریفه، متوجه این دو زمان طلایی است که اگر با یاد خداوند همراه باشد، تمام روز انسان را طلایی خواهد کرد.
در تفاسیر از این «ذکر» بامدادی و شامگاهی به «نماز» نیز تعبیر شده و این تأکیدی بر اهمیت و جایگاه نماز، بخصوص نماز صبح و نماز مغرب است. خداوند متعال دوست دارد بنده‌اش را در همه حال به یاد خود ببیند؛ چنانکه در توصیف مؤمنان راستین (سورۀ احزاب آیۀ 41) می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْرًا کَثِیرًا» (ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، خدا را فراوان یاد کنید). بدون شک یکی از مصادیق فراوان یاد کردن، در همۀ اوقات به یاد خدا بودن است. در آیۀ بعد از همین آیه نیز تأکید می‌کند که: «وَسَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَأَصِیلًا». یعنی (خداوند را در هر بامداد و شامگاه، تسبیح گویید).
چنان‌که پیداست این آیۀ شریفه نیز بر دو زمان آغاز و پایان روز (شامگاه) تأکید می‌کند و این نشان‌دهندۀ اهمیت این دو وقت است.
«ذکر» و یاد خداوند، مقدمۀ بندگی است و در مراحل بالاتر، «ذکر» عین بندگی و عبودیت خداوند است. امّا این «ذکر» در دو زمان اهمیّت بیشتری پیدا می‌کند؛ یکی در صبحگاهان و دیگری در شامگاهان یا پایان روز، زیرا بندگان خداوند در آغاز هر روز در مسیر تازۀ برخورد با خوبی‌ها و بدی‌ها قرار می‌گیرند و فرصت می‌یابند تا در آزمایش‌های مربوط به آن روز حاضر شوند؛ آزمایش‌هایی که اگر همراه با یاد خداوند، تقوا و صبر باشد، نمرۀ قبولی در پایان روز را در کارنامۀ انسان ثبت خواهد نمود و اگر هم لغزش‌هایی رخ داده باشد، با تسبیح و یاد خداوند در پایان روز و شبانگاهان از سوی خداوند مهربان مورد عفو و بخشش قرار خواهد گرفت.
چه زیباست هر بامداد که از خواب برمی‌خیزیم خدا را یاد و او را شکر کنیم که فرصتی دیگر برای بندگی و پرواز در آسمان عبودیت در اختیارمان گذارده و با پایان روز بار دیگر او را شکر کنیم که توفیق به پایان رساندن روزی دیگر را همراه با بندگی به ما عطا فرموده است، و کدام فرصت، طلایی‌‌تر از ماه مبارک رمضان؟ که آغاز و پایان روزهایش را با یاد خدا باشیم؛ همان خدای مهربانی که می‌فرماید: «اوست که خود و فرشتگانش بر شما درود می‌فرستند تا شما را از تاریکی به روشنی برند، زیرا خداوند با مؤمنان مهربان است». احزاب/ 43
 

 فرزندان خود را چگونه تربیت کنیم تا نمازخوان شوند؟

طبق قراردادهای امروز ما براساس سیستم آموزش و پرورش نیز بچه‌ها از هفت سالگی به مدرسه می‌روند بنابراین خود این قراردادها فرصت خوبی برای آموزش نماز به بچه‌ها هم هست از درون خانواده، والدین و در مدرسه نیز مسئولان چنین وظیفه‌ای را بر عهده دارند.

البته نکته اینجاست که این آموزش نباید به صورت وادار کردن یا اجبار بچه‌ها باشد بلکه باید کاری کنیم که بچه‌ها تشویق به نماز خواندن شوند حال به هر شکلی که می‌خواهیم باید موجبات تشویق را فراهم کنیم تا با ذوق و شوق مشغول شوند از تشویق و آفرین گفتن کلامی تا اظهار محبت و جایزه دادن در این زمینه مؤثر است همین عوامل به افزایش محبت بچه‌ها نیز می‌انجامد.

نکته دیگر این است که بچه‌ها را باید در محیط نماز خواندن قرار داد، این به تجربه ثابت شده است که بچه‌هایی که از کودکی به مسجد می‌روند و در جمع نماز می‌خوانند نمازخوان تر می‌شوند، چرا که اصل حضور در جمع مشوق حضور انسان است حتی خود بزرگسالان هم در یک جمع مذهبی روح عبادیشان بیشتر است چه رسد به بچه‌ها.

متأسفانه کم‌رفتن به مسجد و مجالس دینی و مذهبی باعث می‌شود که بچه‌ها هم رغبت عبادت را نداشته باشند، این نکته برای ما وظیفه است، اسلام می‌گوید که بچه‌ها را به نماز خواندن تشویق کنید ولی فرمان ندهید بلکه از هر وسیله‌ای که بهتر است برای تشویق به عبادت و نماز استفاده کنید. باید ما برنامه مسجد رفتن برای بچه‌ها داشته باشیم تا آنها روح عبادت در وجودشان متجسم شود.

آزادی معنوی، ص 105