قال رسول الله صلی الله علیه و آله : إنَّکُم لَن تَسَعُوا النّاسَ بِأَموالِکُم، ، فَسَعوهم باخلاقکم. ( امالی شیخ صدوق ، ص 62 ) این روایت می فرماید شما می خواهید با پول دلها را به خودتان نزدیک کنید، هرگز چنین کاری را نمی توانید بکنید. اما یک وسیله ای دارید برای اینکه بتوانید دلهای اکثر مردم را به خودتان نزدیک کنید ، آن چیست؟ آن اخلاق است. اگر شما تواضع بورزید،آدم صادقی باشید ، اگر علیه این و آن حرکت مخربی انجام ندهید ، اگر کسی باشید که روی حرف خودتان می ایستید،اینها صفاتی است که مردم دوست می دارند،می توانید با این خُلق خوب با این اخلاق حسنه و خصال نیک دل مردم را به طرف خودتان جذب کنید.بنابر این اخلاق فقط به معنای اخلاق معاشرت یعنی خوش خلقی و لبخند به مردم نیست.بلکه همه خصلت های حسنه ای است که اسلام اینها را برای انسانها لازم دانسته است، معروف های اسلام ، معروف های عرف بشری است ، یعنی انسانی که دارای شجاعت است ،دارای صبر و حلم است ،دارای گذشت است ، دلها به این انسان جذب می شود.

[ شرح حدیث از امام خامنه ای مدظله العالی در مقدمه درس خارج 7/2/93 ]

(ای سالک عزیز) آیا نجات از عقوبات الهی و گریز از عقبات هولناک و آتش جهنم به آسانی ممکن خواهد بود؟ شما خیال می کنید گریه های ائمه طاهرین(ع) و ناله های حضرت

سجاد(ع) برای تعلیم بوده و می خواسته اند به دیگران بیاموزند؟! آنان با تمام آن معنویات و مقام شامخی که داشتند از خوف خدا می گریستند و می‌دانستند راهـی کـه در پیش دارند،

پیـمودنش چقدر مشکل و خـطرناک است، از مشـکلات، سخـتی ها، ناهمواری های عبور از صراط(که یک طرف آن دنیا و طرف دیگرش آخرت می باشد و از میان جهنم می گذرد)

خبر داشتند، از عوالم قبر، برزخ، قیامت و عقبات هولناک آن آگاه بودند، از این روی هیچگاه آرام نداشته همواره از عقوبات شدید آخرت به خدا پناه می بردند. شما برای این عقبات

هولناک و عقوبات توانفرسا چه فکری کرده و چه راه نجاتی یافته اید؟ چه وقت می خواهید در مقام اصلاح و تهذیب خود برآیید؟

[ امام خمینی –ره-

پرسش :

در باب عدل الهى گفته مى شود که زنازاده از نظر آیات و ادله مستند، نمى تواند به رستگارى برسد و به طور کلى زمینه در او به گونه اى است که به طرف گناه تمایل بیشترى دارد. حال بر اساس عدل خداوندى، چرا یک فرد زنازاده ـ که خودش در امر زنا هیچ دخالتى نداشته ـ باید این گونه باشد؟ پاسخ : نخست باید دانست در اعمال انسان سه عامل مهم نقش دارد:

1. عوامل وراثتى و ژنتیکى 2. عوامل محیطى. 3. اختیار و انتخاب. سه امر یاد شده، از عوامل متغیر هستند که هیچ گاه شرایط مساوى را براى افراد انسان ها به وجود نمى آورند و این تفاوت ها از زیبایى هاى آفرینش و بر اساس «حکمت» خداوند است.

اما «عدالت» خدا بر این اساس است که از هر کس با توجه به شرایط محیط و عوامل ژنتیکى و امکاناتى که در اختیار دارد، بازخواست کند؛ لذا شدت و یا تخفیف عذاب و یا پاداش او نیز با ملاحظه هر سه عامل است.

به طور مثال در روایت آمده که خداوند، هفتاد خطا را بر جاهل مى آمرزد که یکى از آنها را بر عالم نمى آمرزد. بنابراین تأثیر عوامل غیر اختیارى در روحیات و اعمال و کنش هاى انسان ها، امرى مسلّم و تردید ناپذیر است؛ لیکن این گونه امور هرگز سلب کننده اختیار و آزادى اراده انسانى نیستند و از طرف دیگر نمى توانند فطرت پاک الهى آدمى را - که اورا به سوى خدا و فضایل و پاکى ها فرا مى خواند - از بین ببرند. نقش عوامل محیطى یا وراثتى یاد شده آنها، ایجاد زمینه گرایش به سوى بعضى از رذالت ها و منکرات است. بنابراین تفاوت یک انسان حرام زاده یا فردى که در محیط تربیتى فاسدى تولد و رشد مى یابد، با فرد حلال زاده یا کسى که در محیط سالم تولد و رشد یافته، آن است که در وى زمینه گرایش به کژى ها و آلودگى ها بیشتر است؛ ولى این زمینه هرگز توانایى و اراده اصلاح را از او سلب نمى کند و همین انسان بر حسب فطرت الهى میل به سوى نیکى ها و ارزش هاى متعالى نیز دارد. بنابراین مى تواند مانند هر کس دیگر به سمت ارزش ها و فضایل حرکت کند. در طول تاریخ نیز بسیارى از انسان هایى که در محیط سالم رشد کرده اند، به سوى انحرافات گرویده و در مقابل افرادى در محیط هاى فاسد علیه تمایلات نفسانى پست خود قیام کرده و به اصلاح گراییده اند. از طرف دیگر عذاب و پاداش الهى، نسبت به همه انسان ها یکسان نیست؛ چنان که گفته اند: در قیامت سه کتاب وجود دارد که به حسب آنها پاداش و جزا صورت خواهد گرفت:

1. پرونده سیئات،

2. پرونده حسنات،

3. پرونده نعمات.

مقصود از نعمت ها صرفاً آب و نان و … نیست؛ بلکه مهم ترین آنها عوامل تربیتى ـ مانند پیامبران، علما، خانواده خوب، دوستان خوب، شرایط اجتماعى مناسب، قواى ادراکى، شرایط ژنتیک و… ـ مى باشد. از اینجا روشن مى شود که مسئولیت هر کس در پیشگاه خداوند، متناسب با نعمت هایى است که پروردگار به وى ارزانى داشته و عدالت الهى ایجاب مى کند با ملاحظه تمام شرایط و عوامل ارادى و غیر ارادى دخیل در افعال انسان، هر فردى را پاداش و جزا بخشد. آنچه در روایات درباره حرام زادگان و … آمده، همه براى تذکر و یادآورى وجود همین زمینه ها است و از آنها مى توان در امور تربیتى نتایج درخشانى گرفت. بنابراین وجود این عوامل و تأثیر آنها، هیچ تضادى با عدل الهى و پاداش و عذاب اخروى ندارد.

منبع: www.porseman.org

تا نزديكي‌هاي غروب آفتاب مسيري طولاني را به طور مخفيانه شناسايي كرده بوديم. موقع مغرب شهيد محمدعلي شاهمرادي گفت:‌مي‌خواهم نماز بخوانم.من گفتم: ميان

مواضع دشمن؛ ممكن است هر لحظه شناسايي شده يا حتي اسير شويم؛ ولي او بدون اعتنا به حرف من آرام مشغول ساختن وضو بود . با خودم فكر كردم كه اصلاً جنگ ما به

خاطره نماز است. همانگونه كه امام حسين (ع) نيز وسط ميدان كربلا در ظهر عاشورا نماز خواند.يك پتو كف قايق پهن كرده به محمدعلي اقدا كرديم و نماز را همانجا

برپاداشتيم.

( به نقل از سایت تبیان)

س: اجاره به شرط تمليک چه نوع قراردادى است؟ آيا اين قرارداد مشروعيت فقهى دارد؟ جايگاه فقهى حقوقى آن چيست؟

ج: اجاره به شرط تمليک عبارت است از واگذارى ملکى به اجاره ماهانه به مبلغ معيّنى تا مدّت مثلاً ده سال يا بيست سال يا کمتر يا بيشتر با شرط ضمنى تمليک آن به مستأجر در

پايان مدّت اجاره مجاناً يا با دريافت مبلغ مختصرى که در ضمنِ شرط آن مبلغ را تعيين نمايند، چنين معامله‌اى عبارت است از عقد اجاره به شرط تمليکِ عينِ مستاجره در پايان

مدت اجاره به مستأجر و شرعاً صحيح و بى‌اشکال است و از نظر حقوقى مستأجر حق مطالبه تمليک عين مستأجره به خود را در پايان مدّت اجاره دارد و اجاره دهنده شرعاً و قانوناً

مکلّف به عمل به چنين شرطى است. س: در صورتى كه گيرنده وام قصد مصرف آن در مورد قرارداد را ـ كه تعمير خانه است ـ نداشته باشد، حكم وضعى و تكليفى آن را بيان

فرماييد؟

ج: اگر بانک وامى را براى کسى که مى‌خواهد خانه‌اش را تعمير کند اختصاص داده، شخص دريافت کننده اگر قصد تعمير منزل را ندارد از همان ابتداء حق گرفتن چنين مبلغى را

نداشته و مالک آن نمى‌شود. و از تسهيلات بانكى بايد در همان جهتى كه تعيين شده استفاده كنند و در غير آن جايز نيست.