The one who teaches me but a single word makes me his servan

t. One who asks questions learns

. Every thing is good when it is new but friends who are good when they are old

. Don’t speak when you find it untimely. The best of all men is one who is the most useful to the people

. If you love God clear from your heart the love of the world. Don’t close a door that you are unable to open

. One who is content with little needs not much

. A true believer will not eat fully as long as his brother is hungry

. How can you be happy in this life than grows shorter with the passage of every hour? The one who is unable to keep his own secrets will never be able to keep the secrets of others

. Be in such term with your friend as if he may turn against you one day and treat your enemy as if he may become a friend one da

y. Entrust your friend with anything but your secrets

. Don’t let God see you away from His obedience and occupied with sins; and, consequently hate you

. Fear God who hears when you speak; and knows what you think. By thinking you can find the way and by negligence you lose it

. One who gives advice and does not practice it himself is like a bow without string

. How bad it is to have a troublesome neighbor. Health cannot be obtained expect by abstinence All people are defective and deficient except those whom God saves

. Live in peace with people so that you may a peaceful life

. Jealously cannot enter the heart of a pure-hearted person.+

مرتضی جاویدی درعملیاتی سخت و طاقت فرسا به نام والفجر دو، در منطقه عملیاتی حاج عمران، به همراه نیروهایش درتنگه برده زرد که راه عبور و مرور دشمن بعثی به پادگان عظیم حاج عمران بود ، از سه طرف در محاصره شدید نیرو های بعثی قرار می گیرد و تنها یک راه عقب نشینی برایش باقی می ماند اما او به همراه نیرو هایش چهار شب و سه روز مقاومت می کنند(و با رشادت های جانانه خود و هم رزمانش به پیروزی نائل می گردند)، وقتی فرمانده وقت سپاه به او اجازه عقب نشینی می‌دهد، او پشت بیسیم می‌گوید که قصه احد در تاریخ برای بار دیگر تکرار نخواهد شد و ما تنگه را ترک نمی‌کنیم، به همین علت او را به عنوان سردار احد هم می‌شناسند . بعد از عملیات والفجر دو فرماندهان جنگ به محضر امام می‌روند. محسن رضایی و صیادشیرازی گزارشی از عملیات می‌دهند و به رشادت‌ و قابلیت مرتضی جاویدی و نیروهایش اشاره می‌کنند. امام با شنیدن سخنان صیاد از جا برمی‌خیزد و تمام قد می‌ایستد و شهید جاویدی را در بغل می‌گیرد. همه‌ی نگاه‌ها به امام بود و لب‌های مبارک‌شان که بر پیشانی مرتضی می‌نشیند و مرتضی در حالی که اشک می‌ریخته است، شروع به بوسیدن دست و بازو و صورت امام می‌کند.

[ مشرق نیوز ،20 مرداد 1393 ، کتاب «تپه جاویدی و راز اشلو» به قلم «اکبر صحرایی»]

حاج آقا رحیم ارباب دو سه سال آخر عمر نابینا شد. وقتی از ایشان پرسیدند: پس از این همه عمر آیا ادعایی هم دارید یا نه ؟ ایشان فرمودند: در مسائل علمی هیچ ادعایی ندارم، اما در مسائل شخصی خود دو ادعا دارم: یكی آنكه به عمرم غیبت نگفتم و غیبت نشنیدم و دوم آنكه در تمام طول عمر، چشمم به نامحرم نیفتاد.

حكایت هایی از آیت الله حاج آقا رحیم ارباب ، پورتال انهار ، portal.anhar.ir

خدا رحمت کند مرحوم رسول ترک( رسول دادخواه خیابانی) را ! از کسانی بود که با وجودی که سابقه خوبی نداشت و در جوانی اهل دین نبود، ولی به برکت دستگیری امام حسین علیه السلام زیرو رو شد و از او گوهری (بس گرانبها ) ساخته شد. می گویند ایشان هر سال عید نوروز که همه مشغول شادی و سرگرمی های عید بودند، به کربلا مشرف می شد و سال را در کنار اربابش اباعبدلله علیه السلام تحویل می کرد. یک وقت یکی از دوستانش از او پرسید: حاجی چرا مقید شده ای عید ها به کربلا بیایی؟ چرا تاسوعا و عاشورا یا اربعین نمی آیی؟ رسول اشک ریخت و با دلی شکسته گفت: من در طول سال رویم سیاه می شود. به این امید آخر هر سال می آیم خدمت مولایم تا با دستگیری و شفاعتش همه ی رو سیاهی های سال پاک شود و رو سفید برگردم.

آبرو می رود ای ابر خطا پوش ببار

که به دیوانِ عمل، نامه سیاه آمده ایم

[ مسعود عالی ، صراط و شفاعت ، ص 221و 222]