سلام بر سلطان خراسان؛ او که غبار قدمگاهش، سرمه دیدگان ماست.

رضاجان عمریست که گوشه نشین محبتم
این گوشه را به وسعت دنیا نمیدهم یا امام الرئوف . . .

حجاب و عفاف از منظر امام علی بن موسی الرضا علیه السلام

پوشش و حجاب اسلامي از مهم‏ترين موضوعاتي است كه امروزه در جامعه اسلامي ما مطرح است و تشريح حكم اسلامي حجاب و پاسخ به شبهات آن بر همگان ضروري است. به اين سبب به شرح چند سخن حكيمانه امام رضا علیه السلام در اين باب مي‏پردازيم:
محمّد بن سنان مي‏‏گويد: حضرت امام رضا علیه السلام در جواب سؤالات من، نامه‏ اي برایم ارسال داشتند كه در فرازي از آن فرموده بودند: «حُرِّمَ النَّظَرُ إِلَي شُعُورِ النِّسَاءِ الْمَحْجُوبَاتِ بِالْأزْوَاجِ وَ غَيْرِهِنَّ مِنَ النِّسَاءِ لِمَا فِيهِ مِنْ تَهْيِيجِ الرِّجَالِ وَ مَا يَدْعُوا التَّهْيِيجُ اِلَی الْفَسَادِ وَ‌ الدُّخُولِ فِيمَا لَا يَحِلُّ وَ لَا يَحْمِلُ [يَجْمُلُ] وَ كَذَلِكَ مَا أشْبَهَ الشُّعُورَ إِلَّا الَّذِي قَالَ اللهُ تَعَالَي وَ الْقَوَاعِدُ مِنَ‌ النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا يَرْجُونَ نِكَاحاً فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُنَاحٌ أنْ يَضَعْنَ ثِيَابَهُنَّ غَيْرَ الْجِلْبَابِ وَ لَا بَأسَ بِالنَّظَرِ إِلَی شُعُورِ مِثْلِهِنَّ.»[1]
«نگاه كردن به موهاي زنان شوهردار وغیرشوهردار، حرام است؛ زيرا اين نگاه، مرد را تهييج و تحريك مي‌كند. و تهييج، شخص را به فساد و داخل شدن در حرام و اعمال ناپسنديده مي‌كشاند و همچنين است حكم نگاه به غير مو،‌ [كه نگاه مرد به آنها حلال نيست،] مگر در موردي كه حق‌تعالي [در قرآن، آن را استثنا كرده و] فرموده است: ‏(وَ الْقَوَاعِدُ مِنَ‌ النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا يَرْجُونَ نِكَاحاً فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُنَاحٌ)؛ «بر زنان سالخورده كه از ولادت و عادت بازنشسته، اميد ازدواج ندارند باكي نيست كه لباسهايشان را غير از چادر بر زمين بگذارند و اشكالي ندارد كه به موهاي مثل اين زنان نگاه شود.»
روزي حسن بن جهم به محضر امام رضا علیه السلام‌ مشرف شد. وي متوجه شد كه حضرت، ظاهري آراسته دارد و خضاب[2] هم كرده است. با تعجب پرسيد: «خضاب كرده‌ايد؟» امام فرمود: «نَعَمْ بِالْحِنَّاءِ وَ الْكَتَمِ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ فِي ذَلِكَ لَأَجْراً إِنَّهَا تُحِبُّ أَنْ تَرَى مِنْكَ مِثْلَ الَّذِي تُحِبُّ أَنْ تَرَى مِنْهَا يَعْنِي الْمَرْأَةَ فِي التَّهْيِئَةِ وَ لَقَدْ خَرَجْنَ نِسَاءٌ مِنَ الْعَفَافِ إِلَى الْفُجُورِ مَا أَخْرَجَهُنَّ إِلَّا قِلَّةُ تَهْيِئَةِ أَزْوَاجِهِنَّ؛[3] بله، با حنا و برگ نيل خضاب كرده‌ام؛ مگر نمي‌داني كه اين كار، سودي فراوان دارد؛ از جمله آنكه همسر تو دوست دارد در تو همان زيبايي و آراستگي را ببيند كه تو دوست داري در او ببيني، و زناني [در اقوام گذشته] از دايره عفت، بيرون رفتند و فاسد شدند. و چنين نشدند، مگر به دليل كم‌توجهي شوهرانشان به آرايش خود.»
حضرت رضا علیه السلام در سخن ديگري در همين باره فرمود: «أَنَّ نِسَاءَ بَنِي إِسْرَائِيلَ خَرَجْنَ مِنَ الْعَفَافِ إِلَى الْفُجُورِ مَا أَخْرَجَهُنَّ إِلَّا قِلَّةُ تَهْيِئَةِ أَزْوَاجِهِنَّ؛[4] زنان يهود از عفت بيرون رفتند و فاسد شدند، و چنين نشدند مگر به دليل كم‌توجهي شوهران به آرايش و نظافت خود.»
و نيز فرمود: «وَ قَالَ إِنَّهَا تَشْتَهِي مِنْكَ مِثْلَ الَّذِي تَشْتَهِي مِنْهَا؛[5] همسرت از تو همان را مي‌خواهد كه تو از او توقع داري.»
با توجه به سخن امام رضا علیه السلام معلوم مي‌شود كه هدف دين از ضروري دانستن حجاب، حذف زمينه‌هاي فساد است. همچنين بايد مرد و زن مسلمان، مسائل جنسي خود را منحصر به كانون گرم خانواده قرار دهد؛‌ وگرنه جامعه از سلامت جنسي برخوردار نخواهد بود.
مهم‌ترين دستاوردهاي حجاب در سخنان امام هشتم علیه السلام

1. آرامش رواني

2. استحكام پيوند خانوادگي

3. استواري اجتماع

4. حفظ احترام زن

در اينجا چند شبهه را درباره حجاب به اختصار بررسي مي‌كنيم:
انزواي نيمي از جامعه مهم‏ترين شبهه‌اي كه همه مخالفان حجاب در آن» متفقند و به عنوان يك ايراد اساسي بر مسئله حجاب ذكر مي‌كنند اين است كه زنان، نيمي از جامعه را تشكيل مي‌دهند؛ اما حجاب، سبب انزواي اين جمعيت عظيم مي‌شود و به‌طور طبيعي، آنها را از نظر فكري و فرهنگي به عقب مي‌راند؛ به‌ويژه در دوران شكوفايي اقتصاد كه احتياج زيادي به نيروي فعال انساني است از نيروي زنان در حركت اقتصادي هيچ‌گونه بهره‌گيري نخواهد شد و جاي آنها در مراكز فرهنگي و اجتماعي نيز خالي است. به اين ترتيب، آنها به صورت يك موجود مصرف كننده و سربار جامعه درمي‌آيند.

پاسخ
آنها كه به اين منطق متوسل مي‌شوند، از چند امر به كلي غافل شده يا تغافل كرده‌اند؛ زيرا:
اولا: چگونه حجاب اسلامي، زن را منزوي مي‌كند و از صحنه اجتماع دور مي‌سازد؟ اگر در گذشته لازم بود ما زحمت استدلال در اين موضوع را بر خود هموار كنيم امروز بعد از انقلاب اسلامي هيچ نيازي به استدلال نيست؛ زيرا با چشم خود، گروه گروه از زناني را مي‌بينيم كه با حجاب در همه جا حاضرند، در اداره‌ها، در كارگاهها،‌ در راهپيماييها، در راديو و تلويزيون، در بيمارستانها و مراكز بهداشتي، به‌ويژه در مراقبتهاي پزشكي براي مجروحان جنگي، در آموزش و پرورش و دانشگاه و سرانجام در صحنه جنگ و پيكار با دشمن.
ثانيا: آيا اداره خانه و تربيت فرزندان برومند و ساختن انسانهايي كه در آينده بتوانند با بازوان تواناي خويش، چرخهاي عظيم جامعه را به حركت در آورند، نقش اجتماعي زن را نشان نمي‌دهند؟
آنها كه اين رسالت عظيم زن را كار مثبت محسوب نمي‌كنند، از نقش خانواده و تربيت در ساختن يك اجتماع سالم و آباد و پربركت، بي‌خبرند.
آنان مي‌پندارند راه صحیح‌ اين است كه زن و مرد ما همانند زنان و مردان غربي، اول صبح، خانه را به قصد ادارات،‌ كارخانه‌ها و مانند آن ترك كنند و بچه‌هاي خود را به شير‌خوارگاهها بسپارند و يا در اتاق بگذارند و در را روي آنها ببندند و طعم تلخ زندان را از همان زمان كه غنچه ناشكفته‌اي هستند به آنها بچشانند. غافل از اينكه با اين عمل، شخصيت آنها را در هم مي‌كوبند و كودكاني بي‌روح و فاقد عواطف انساني بار مي‌آورند كه آينده جامعه را به خطر خواهند انداخت.[6]

محدوديت بانوان
ايراد ديگري كه به اصل حجاب مي‌كنند اين است كه حجاب، يك لباس دست و پاگير است و با فعاليتهاي اجتماعي به‌ويژه در عصر ماشينهاي مدرن سازگار نيست. يك زن باحجاب،‌ خودش را حفظ كند يا چادرش را و يا كودكش را؟!
پاسخ
اين ايراد كنندگان از يك نكته غافل‌اند و آن اينكه حجاب هميشه به معناي چادر نيست؛ بلكه به معناي پوشش زن است،‌ حال آنجا كه با چادر امكان‌پذير است چه بهتر و آنجا كه نشد به پوشش قناعت مي‌شود.
زنان كشاورز و روستايي ما،‌ به‌ويژه زناني كه در برنجزارها،‌ کار کاشت و برداشت محصول برنج را بر عهده‌ دارند،‌ عملاً به اين پندارها پاسخ داده‌اند كه يك زن با داشتن حجاب اسلامي در بسياري از موارد، حتي بيش‏تر و بهتر از مرد كار مي‌كند، بي‌آنكه حجابش مانع كارش شود.

حريص‌تر شدن مردان
ايراد ديگر اينكه مي‌گويند حجاب از اين نظر كه ميان زنان و مردان فاصله‌ مي‌افكند طبع حريص مردان را آزمندتر مي‌كند و به جاي اينكه خاموش كننده‌ باشد آتش حرص، آنها را شعله‌ورتر مي‌سازد كه «الانسان حریص علي ما منع!»
پاسخ
اين مغلطه،‌ با مقايسه زنان با حجاب كنوني با زنان در دوران رژيم طاغوت پاسخ داده مي‌شود. آن روز، هر كوي و برزن، مركز فساد بود، در خانواده‌ها بي‌بند و باري عجيبي حكمفرما بود، آمار طلاق،‌ بسيار زياد بود، و هزاران بدبختي ديگر وجود داشت.
نمي‌گوييم امروز همه اينها ريشه‌كن شده است؛ اما بدون شك، کم‏تر شده و اگر به خواست خدا وضع به همين صورت ادامه يابد و ساير نابسامانيها نيز سامان يابد، جامعه ما از نظر پاكي خانواده‌ها و حفظ ارزش زن به مرحله مطلوب خواهد رسيد.[7]
با توجه به نكات پيش‌گفته، اهميت سخن امام رضا علیه السلام درباره حجاب و رعايت عوامل عفاف كاملاً نمايان مي‌شود. اين مقال را با كلامي درباره عاشورا و حجاب به پايان مي‌بريم:

پی نوشت ها :
[1] علل الشرايع، شيخ صدوق، نشر داوري، قم، ج 2، ص 565، باب علة تحريم النظر إلي شعور النساء.
[2] آنچه كه موي سر و صورت يا پوست بدن را با آن رنگ كنند مثل حنا يا وسمه و يا ساير لوازم آرايشي كه انسان ظاهرش را زيبا و گلگون كند.
[3] مكارم الأخلاق، حسن طبرسي، نشر شريف رضي، ص 81، الفصل الثالث في الخضاب.
[4] همان، ص 80.
[5] همان.
[6] تفسير نمونه، جمعي از نويسندگان، نشر دار الكتب الاسلامية، تهران، 1374.
[7] تفسير نمونه، ناصر مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1374 ش، چ اوّل، ج 14، ص449.

برگرفته از : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره 133/ نویسنده : عبدالکریم پاک نیا تبريزي /با تغییر و تلخیص

دهه کرامت و ولادت با سعادت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و هشتمین اختر تابناک امامت و ولایت حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام مبارکباد

این روزها کارشناسان بسیاری توصیه می کنند که زوج های جوان قبل از آغاز زندگی مشترک حتماً با مشاور معتمد مشورت کنند. این توصیه از آنجا جدی شد که رسانه ها در سال های گذشته آمار نگران کننده ای را در خصوص طلاق زوجین به خصوص در 5 سال اول زندگی مشترک منتشر کرده اند. به همین دلیل است که بحث نیاز جدی به مشاوره قبل از ازدواج برای زوج های جوان مطرح می شود.
از این رو مدرسه علمیه فاطمه الزهرا سلام الله علیها شهرستان ساوه بر آن شد تا در راستای تحکیم بنیان خانواده با همکاری اداره بهداشت و به منظور پیشگیری از طلاق طرحی با عنوان مشاوره زوج های در آستانه ازدواج به مدت یک سال به صورت کارگاه آموزشی و چهره به چهره برگزار نماید.
شروع کار در آستانه ورود به ماه مبارک رمضان با 24 زوج در اداره بهداشت شهرستان ساوه آغاز گردید. ارتباط با زوجین به صورت تلفنی ادامه داشت.
لازم به ذکر است مشاوره آقایان با حجت الاسلام والمسلمین دکتر اسماعیلی مشاور و مولف کتاب های دینی در مقطع راهنمایی و مشاوره خانم ها با سرکار خانم واحدی برگزار گردید. و دومین کارگاه در تاریخ 19/5/94 برگزار گردید که 25 زوج از طلاب مدرسه علمیه فاطمه الزهرا سلام الله علیها نیز شرکت داشتند
در این کارگاه خانم واحدی ضمن بیان حدیثی از امام صادق علیه السلام پیرامون خوش خلقی موارد ذیل را با توضیحات مطرح نمود:
- تاکید بر ملاک های اخلاق، دینداری و اصالت خانوادگی قبل از ازدواج و جذابیت، تفاهم، تعهد و وفاداری بعد از ازدواج
- داشتن جاذبه نه جذبه
- شناخت منشا و منابع جذابیت ( خود آگاه و ناخودآگاه )
- هفتاد کلید طلایی همسرداری از جمله گذشت، انس با خانه، صداقت و غیره

اجرای طرح مشاوره زوج های جوان

این روزها کارشناسان بسیاری توصیه می کنند که زوج های جوان قبل از آغاز زندگی مشترک حتماً با مشاور معتمد مشورت کنند. این توصیه از آنجا جدی شد که رسانه ها در سال های گذشته آمار نگران کننده ای را در خصوص طلاق زوجین به خصوص در 5 سال اول زندگی مشترک منتشر کرده اند. به همین دلیل است که بحث نیاز جدی به مشاوره قبل از ازدواج برای زوج های جوان مطرح می شود.
از این رو مدرسه علمیه فاطمه الزهرا سلام الله علیها شهرستان ساوه بر آن شد تا در راستای تحکیم بنیان خانواده با همکاری اداره بهداشت و به منظور پیشگیری از طلاق طرحی با عنوان مشاوره زوج های در آستانه ازدواج به مدت یک سال به صورت کارگاه آموزشی و چهره به چهره برگزار نماید.
شروع کار در آستانه ورود به ماه مبارک رمضان با 24 زوج در اداره بهداشت شهرستان ساوه آغاز گردید. ارتباط با زوجین به صورت تلفنی ادامه داشت.
لازم به ذکر است مشاوره آقایان با حجت الاسلام والمسلمین دکتر اسماعیلی مشاور و مولف کتاب های دینی در مقطع راهنمایی و مشاوره خانم ها با سرکار خانم واحدی برگزار گردید. و دومین کارگاه در تاریخ 19/5/94 برگزار گردید که 25 زوج از طلاب مدرسه علمیه فاطمه الزهرا سلام الله علیها نیز شرکت داشتند
در این کارگاه خانم واحدی ضمن بیان حدیثی از امام صادق علیه السلام پیرامون خوش خلقی موارد ذیل را با توضیحات مطرح نمود:
- تاکید بر ملاک های اخلاق، دینداری و اصالت خانوادگی قبل از ازدواج و جذابیت، تفاهم، تعهد و وفاداری بعد از ازدواج
- داشتن جاذبه نه جذبه
- شناخت منشا و منابع جذابیت ( خود آگاه و ناخودآگاه )
- هفتاد کلید طلایی همسرداری از جمله گذشت، انس با خانه، صداقت و غیره

شاگردان بانویی هم  بودند که از علم امام صادق علیه السلام بهره می بردند. یک بخش از این بانوان، دختران، همسر و کنیزان و عروسان امام علیه السلام بودند. بر همین اساس هم بانوانی چون «فاطمه»، «اسماء» دختران امام، سعیده و حُسنیه کنیزان امام علیه السلام و یا حُمیده عروس امام علیه السلام جزء محدثات و روایت کنندگان شیعه هستند.
اما ایشان شاگردانی داشتند که بدون داشتن رابطه نسبی و یا سببی از دریای علمشان بهره می بردند. یکی از این شاگردان «حُبابه والبیّه» است.
حبابه بانویی مومن و دانشمند بود که خداوند عمری طولانی به او عطا کرد. حبابه محضر چندین امام را درک کرد و از دریای علمشان استفاده فراوان کرد. حبابه سال ها به زنان شیعه درس دین می داد و به سوالات شرعی شان پاسخ می گفت.
در ضمن او بسیار نکته سنج و دقیق بود. از داوود رقّی روایت شده که: «روزی به همراه چند نفر در خدمت امام صادقعلیه السلام بودیم که حبابه وارد شد و مسائل مختلفی از حلال و حرام از حضرت پرسید. ما از سوالات ظریف و دقیق او تعجب کردیم. حضرت فرمود: آیا تا به حال از این مسائل که حبابه پرسید، سوالات بهتر و دقیقتری شنیده بودید؟ عرض کردیم: فدایت شویم به درستی که چشم و دل ما روشن شد…»ـ مناقب ابن شهرآشوب، ج۲، ص ۲۷۵-
از دیگر بانوان شاگرد امام جعفرصادق علیه السلام دو خواهر به نام «سعیده» و «مَنّت» دختران ابی عمیر بودند. این دو بانوی بسیار مومن و پرهیزگار سال ها از محضر امامعلیه السلام استفاده کرده و دانش فراوانی کسب کرده بودند. هر دو جزء راویان حدیث و معلم بانوان هم عصر خود بودند. روایت شده که سعیده بنت ابی عمیر زیاد به مسجد النبی میرفت و بر پیامبرصل الله علیه و آله و سلم درود می فرستاد.
در واقع بانوان تربیت شده در محضر امام علیه السلام خود تبدیل به رسانه ای برای انتقال مفاهیم عمیق شیعی به سایر بانوان مسلمان بودند و اینچنین معارف شیعه در میان امت رسول الله تا به امروز باقی مانده است…

منابع:
۱-«محدثات شیعه»، تالیف دکتر نهلا غروی نائینی، انتشارات دانشگاه تربیت مدرس، چاپ اول ۱۳۷۵٫ش، صفحات ۲۰۶ و ۲۷۶
۲-«اصحاب امام صادق(ع)»، نوشته علی محدث زاده، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول ۱۳۷۳٫ش، صفحات ۱۴۰، ۱۴۳ و ۲۲۷
۳-«آشنایی با حوزه های علمیه شیعه در طول تاریخ»، نوشته سید حجت موحدابطحی، انتشارات نشاط(اصفهان)، چاپ اول ۱۳۶۵٫ش، ص ۱۸۸

bahejab.com