آیت الله مجتهدی تهرانی(رحمه الله علیه):

این دنیا کوچه‌ی بن‌بست است.
آخرش پیشانی‌مان می‌خورد به سنگ لحد!
آن‌وقت تازه پشیمان می‌شویم،
می‌گوییم خدایا ما را به دنیا بازگردان…!
اما خطاب می‌رسد “کلّا"…ســاکــت شـــو!

آیا حواسمون هست که:
به هر کجا میخواهیم می‌رویم!
به هر چیزی میخواهیم دست می‌زنیم!
به هرکسی خواستیم دروغ و تهمت و … می‌گیم!
و خیلی چیزهای دیگه?

آیا نمی‌ترسیم؟
یا اعتقاد نداریم که هر روز از دنیا دورتر می‌شویم و به مرگ نزدیک‌تر؟

اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج?