نمازی قبول است و آثاری درخشان از خود به جای می گذارد که تحت شرایط وبا رعایت آداب مخصوص به خود خوانده شود . برخی از این آداب را از زبان امام رضا (علیه السلام) بشنویم که فرمود : 

• آنگاه که به نماز ایستادی ، تلاش کن با حالت کسالت و خواب الودگی و سستی و تنبلی نباشد . بلکه با آرامش و وقار نماز را بجای آور .
• بر تو باد که در نماز ، خاشع و خاضع باشی و برای خدا تواضع کنی و خشوع وخوف را برای خود هموار سازی . 
• همانند بنده ی گریخته و گنهکار که در محضر مولایش می ایستد ، تو نیز در پیشگاه خدای عالمیان به نماز بایست .
• پاهای خود را کنار هم بگذار و قامتت  را راست نگهدار و به هیچ روی ، به راست و چپ نگاه نکن .
• در هنگام نماز چنان باش که گویی خدا را میبینی ، بدان که اگر تو خدا را نمی بینی او تو را می بیند .
• باید در حال نماز ، اعضای بدن نمازگزار از هر چیزی جز نماز فارغ باشد .
• خوب است نمازگزار ، بهشت را در طرف راست ، دوزخ را در سمت چپ ، صراط را پیش روی خود و خدا را پیشاپیش خود ببیند .

حسین نوری ، مستدرک ، ج 4 ،ص 88