مردى به همسر خود گفت :برو خدمت حضرت فاطمه دختر رسول خدا صلّى الله عليه و آله و سلّم و از او درباره من سؤال كن كه آيا من از شيعيان آنها هستم يا نه؟ آن زن خدمت حضرت زهرا عليها السّلام آمد و پرسيد.
حضرت فرمودند به همسرت بگو اگر به آن چه ما دستور داديم عمل ميكنی و از آنچه نهى نموديم خوددارى ميكنى تو از شيعيان ما هستی و الّا نه
زن بازگشت و جريان را به شوهرش گفت مرد تا شنيد گفت واى بر من؛ كيست كه بتواند از گناه و لغزش جدا شود و در اين صورت من در دوزخ جاويد و هميشگى هستم؛ زيرا با اين بيان كه حضرت فرموده من شيعه آنها نيستم و هر كس شيعه اهل بيت نباشد برای همیشه در آتش دوزخ است.

زن دوباره خدمت حضرت زهرا عليها السّلام آمد و سخن شوهرش را عرض كرد

حضرت فرمودند:به او بگو چنين نيست،
شيعيان ما بهترين مردم بهشت هستند و هر كس ما را دوست دارد و دوستدار دوستان ما و دشمن دشمنان ماست و با دل و زبان تسليم ماست اگر مخالفت دستورات ما كند از شيعيان ما نيست ولى با اين وضع آنها نيز اهل بهشت هستند امّا بعد از اينكه با ابتلاء به مصيبت‏هاى دنيا يا گرفتارى در عرصه قيامت و مشكلات گوناگون آن روز يا رفتن در طبقه بالاى دوزخ از گناهان پاك شود.
و وقتى پاك شد چون از دوستان ماست او را نجات ميدهيم و او را به جايگاه خود در بهشت منتقل مي سازيم‏.

بحار الانوار ج ۶۵ ص ۱۵۵

امیرالمومنین علی علیه السلام:

جانِبوا الكذبَ ؛ فإنّهُ مُجانِبٌ للإيمانِ ، الصادِقُ على شَفا مَنجاةٍ وكَرامَةٍ ، والكاذِبُ على شرفِ مَهواةٍ ومَهانَةٍ

از دروغ كـناره گـيـريد؛ زيـرا دروغ از ايمان بر كنار است. شخص راستگو در لبه نجات و كرامت است و شخص دروغگو در آستانه پرتگاه و خوارى.

نهج البلاغه، خطبه ۸۶

پیام هفته

عاقبت بی‌توجهی به همسایه                                          28/11/96    

  قالَتْ فاطمه الزهرا علیها السلام : حضرت فاطمه(علیهاالسلام) در روایتی در پاسخ امام حسن(علیه السلام) که پرسیده بود: چرا براى همسایگان و دیگران دعا مى‌کنى و براى خود دعا نمى‌کنى؟ فرمود: الجارُ ثُمَّ الدّارُ. اوّل همسایه ، سپس خانه خود.

نوشته‏اند شبى علامه بحرالعلوم رحمه الله علیه،شاگرد برجسته‏اش سیدمحمد جواد عاملى (صاحب مفتاح‏الكرامه) را فراخوانده، او را توبیخ و سرزنش نمود. مرحوم عاملى دلیل نگرانى استادش‏ را پرسید، استاد در پاسخ گفت: یكى از برادران مسلمان كه همسایه شما است، تهیدست ‏است. او هر شب خرماى بد و ارزان قیمتى از بقال مى‏گرفت و بچه‏هاى خود را با آن ‏سیر مى‏كرد. امروز رفته است از بقال خرما بگیرد، بقال از دادن خرما امتناع ورزیده ‏است، زیرا بدهكاری‌هاى آن بیچاره زیاد شده بود و امشب او و بچه‏هایش بى‏شام ‏مانده‏اند. سیدجواد عاملى از آقاى بحرالعلوم معذرت خواهى مى‏كند و از این كه از حال ‏همسایه‌اش خبر نداشته است، پوزش مى‏طلبد.

سیدبحرالعلوم در پاسخ او مى‏گوید: معلوم است ‏بى‏اطلاع بوده‏اى، چون اگر با علم به‏ حال آن بیچاره، شام مى‏خوردى و به او اعتناء نمى‏كردى، كافر بودى. ولى آنچه مرا نگران و ناراحت كرده است، این است كه تو چرا از برادر مسلمانت ‏خبر نداشته‏اى؟ باید از حال برادرانت جستجو كنى و آنان را دریابى.                               

در هر حال سید، سینى بزرگى پر از غذا با مقدارى پول به آقاى عامل داد تا قرض‌هاى خود را اداء كند، و خود همچنان منتظر ماند و شام تناول نكرد تا این كه آقاى عاملى برگشت و به او خبر داد كه غذا را با همسایه‏اش تناول كرده و پول را هم به او رسانده است، و جالب اینجاست كه انعام بحرالعلوم درست ‏به اندازه قرض‌ آن مؤمن بوده است.                                                                                                                

                                                    کتاب فقهای نامدار شیعه، عبدالرحیم عقیقی بخشایشی

حَدَّثَنَا أَبُو الْقَاسِمِ إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْأَنْبَارِيُّ الْكَاتِبُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْأَزْدِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا شُعَيْبُ بْنُ أَيُّوبَ قَالَ حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ هِشَامٍ‏ عَنْ سُفْيَانَ عَنْ هِشَامِ بْنِ حَسَّانَ‏ قَالَ‏: سَمِعْتُ أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ علیه السلام يَخْطُبُ النَّاسَ بَعْدَ الْبَيْعَةِ لَهُ بِالْأَمْرِ فَقَالَ نَحْنُ حِزْبُ اللَّهِ الْغَالِبُونَ وَ عِتْرَةُ رَسُولِهِ الْأَقْرَبُونَ وَ أَهْلُ بَيْتِهِ الطَّيِّبُونَ الطَّاهِرُونَ وَ أَحَدُ الثَّقَلَيْنِ اللَّذَيْنِ خَلَّفَهُمَا رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله فِي أُمَّتِهِ وَ التَّالِي كِتَابَ اللَّهِ فِيهِ تَفْصِيلُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ‏.

فَالْمُعَوَّلُ عَلَيْنَا فِي تَفْسِيرِهِ لَا نَتَظَنَّى‏ تَأْوِيلَهُ بَلْ نَتَيَقَّنُ حَقَائِقَهُ فَأَطِيعُونَا فَإِنَّ طَاعَتَنَا مَفْرُوضَةٌ إِذْ كَانَتْ بِطَاعَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولِهِ مَقْرُونَةً قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فِي شَيْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ‏ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلى‏ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ‏.

وَ أُحَذِّرُكُمُ الْإِصْغَاءَ لِهُتَافِ الشَّيْطَانِ بِكُمْ فَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ‏ فَتَكُونُوا كَأَوْلِيَائِهِ الَّذِينَ قَالَ لَهُمْ لا غالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَ إِنِّي جارٌ لَكُمْ فَلَمَّا تَراءَتِ الْفِئَتانِ نَكَصَ عَلى‏ عَقِبَيْهِ وَ قالَ إِنِّي بَرِي‏ءٌ مِنْكُمْ إِنِّي أَرى‏ ما لا تَرَوْنَ‏ فَتُلْقَوْنَ إِلَى الرِّمَاحِ وَزَراً وَ إِلَى السُّيُوفِ جَزَراً وَ لِلْعُمُدِ حَطَماً وَ لِلسِّهَامِ غَرَضاً ثُمَ‏ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً.

هشام بن حسّان گويد: پس از آنكه با امام حسن مجتبى صلوات الله علیه براى حكومت بيعت شد از آن حضرت شنيدم كه براى مردم سخنرانى كرد و فرمود: ما حزب پيروز خداوند و خاندان و نزديكان پيامبر خدا و خانواده پاك و پاكيزه او و يكى از دو چيزِ گران بهائى هستيم كه رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از خود در ميان امّتش بجاى گذارد؛ و ما پیوست و ادامه ی كتاب خدائيم كه تفصيل هر چيز در آن هست؛ و هيچ گونه باطلى از پس و پيش در آن راه ندارد.

پس تفسير آن بر عهده ی ماست، و ما در تأويلِ آن گمان نکنیم بلكه حقائقِ آن را به یقین می دانیم و بیان کنیم؛ پس ما را اطاعت كنيد كه اطاعت ما واجب شده زیرا به طاعت خدا و رسولش مقرون گشته که خداوند می فرماید: «اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد از خدا و رسول او و صاحبان امر اطاعت كنيد. پس اگر در چیزی اختلاف کردید آن را به [حکم] خدا و رسول باز گردانيد»؛ «و اگر آن را به نزد رسول يا صاحبان امر باز مى‏ گرداندند حتماً كسانى از صاحبان امر كه حكم آن را استنباط مى‏ كنند به حقيقت آن پى مى‏ بردند».

و شما را از گوش سپردن به ندا و فراخوان شيطان بر حذر مى‏ دارم كه او دشمن آشكار شماست؛ و الا همچو دوستان او شويد همانانکه به آنها گفت: «امروز احدى از مردم بر شما پيروز نمى‏ شود و من خودم پناه شمايم و چون دو گروه پيكارجو[مؤمنان و کافران] بهم برخوردند پا به فرار گذاشت و به عقب گريخت و گفت: من از شما بيزارم که من چيزى را مى ‏بينم كه شما نمى ‏بينيد» و در آن هنگام مأوایِ نيزه‏ ها و طعمه ی شمشيرها و درهم شكسته گرزها و هدف تيرها گردید؛ سپس «در آن روز هيچ كسى را كه قبلا ايمان نياورده و عمل صالحی نكرده ايمانش سود نبخشد».

الأمالي (للمفيد)؛ ص348
بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏43 ؛ ص359

پيامبر صلي الله عليه و آله: اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الاِْنْفاقَ وَ يُبْغِضُ اْلاِقْتارَ، فَاَنـْفِقْ وَ اَطْعِمْ وَ لا تُصَرْصِرْفَيَعْسِرْ عَلَيْكَ الطَّـلَبُ؛

خداوند خرج كردن را دوست دارد و با سخت خرج كردن دشمن است؛ پس انفاق و اطعام كن و به ثروت اندوزى مپرداز كه كسب ثروت تو را به سختى می‌اندازد.

 بحارالأنوار، ج64، ص 282، ح 43