رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
 عَلَامَةُ الصَّابِرِ فِي ثَلَاثٍ أَوَّلُهَا أَنْ لَا يَكْسَلَ وَ الثَّانِيَةُ أَنْ لَا يَضْجَرَ وَ الثَّالِثَةُ أَنْ لَا يَشْكُوَ مِنْ رَبِّهِ تَعَالَى لِأَنَّهُ إِذَا كَسِلَ فَقَدْ ضَيَّعَ الْحَقَّ وَ إِذَا ضَجِرَ لَمْ يُؤَدِّ الشُّكْرَ وَ إِذَا شَكَا مِنْ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَدْ عَصَاهُ.

صبور سه نشانه دارد : اول آن كه سستى نمى كند ، دوم آن كه افسرده و دلتنگ نمى شود و سوم آن كه از پروردگار خود شِكوه نمى كند ؛ زيرا اگر سستى كند، حق را ضايع كرده، و اگر افسرده و دلتنگ باشد شكر نمى گذارد و اگر از پروردگارش شكوه كند او را معصيت كرده است .

علل الشرايع، ج2، ص498، ح1

 
قال الصادق عليه السلام :

من صام لله عزوجل يوما فى شدة الحر فاصابه ظما و كل الله به الف ملك يمسحون وجهه و يبشرونه حتى اذا افطر.

امام صادق عليه السلام فرمود:

هر كس كه در روز بسيار گرم براى خدا روزه بگيرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته را مى‏ گمارد تا دست ‏به چهره او بكشند و او را بشارت دهند تا هنگامى كه افطار كند.

الكافى، ج 4 ص 64 ح 8; بحار الانوار ج 93 ص 247

آن حضرت در شب بیست‏ ویكم ماه مبارك رمضان سال چهل هجرى با شمشیر به شهادت رسید. عبدالرحمن بن ملجم مرادى شقى‏ترین امت آخر زمان - لعنة الله علیه - در مسجد كوفه او را ضربت زد .

حسن و حسین علیهم السلام به امر آن حضرت مراسم غسل و تكفین او را عهده‏دار شدند و بدن شریفش را به سرزمین غرى در نجف انتقال دادند و شبانه پیش از سپیده صبح در همان جا به خاك سپرده شد. حسن و حسین و محمد پسران آن حضرت علیه‏ السلام و عبدالله بن جعفر رضى الله عنه وارد قبر شدند و بنا به وصیت ‏حضرتش اثر قبر پنهان گردید. این قبر پیوسته در دولت‏ بنى‏ امیه پنهان بود و كسى بدان راه نمى‏برد تا آنكه امام صادق علیه‏السلام در دولت‏ بنى‏ عباس آن را نشان داد. (1)

هنگامى كه ابن ملجم - كه خدا لعنتش كند - او را ضربت زد حضرتش به حسن و حسین علیهم‏السلام چنین فرمود: «شما را به تقواى الهى سفارش مى‏ كنم و اینكه در طلب دنیا بر نیایید گرچه دنیا در طلب شما برآید، و بر آنچه از دنیا محروم ماندید اندوه و حسرت مبرید و حق بگویید و براى پاداش (اخروى) كار كنید و دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید.

شما دو نفر و همه فرزندان و خانواده ‏ام و هر كس را كه این نامه‏ ام به او مى‏ رسد سفارش مى‏كنم به تقواى الهى و نظم كارتان و اصلاح میان خودتان، چرا كه از جدتان صلى الله علیه و آله و سلم شنیدم كه فرمود: «اصلاح میان دو كس از انواع نماز و روزه برتر است.»

خدا را خدا را درباه یتیمان در نظر آرید، هر روز به آنان رسیدگى كنید و حتى یك روز دهان آنان را خالى نگذارید و مبادا در حضور شما تباه شوند.

خدا را خدا را درباه همسایگان در نظر دارید، كه آنان سخت مورد سفارش پیامبرتان هستند، پیوسته به همسایگان سفارش مى‏كرد تا آنجا كه پنداشتم آنان ارث بر خواهد نمود.

خدا را خدا را درباره قرآن یاد كنید، مبادا دیگران به عمل به آن بر شما پیشى گیرند.

خدا را خدا را درباره نماز یاد كنید كه آن ستون دین شماست.

ادامه »

امروز مهربان نخلی خم شد / در کیسه نان بجای خرما غم شد
در کنج خرابه ها زنی شیون کرد / همبازی کودکان کوفه کم شد . . .
شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

آيا مى توان گفت فرشتگان و جنّيان هم در انتظار بسر مى برند؟
گرچه ما به رواياتى كه دلالت بر منتظر بودن تمامى جنّيان و فرشتگان بكند برخورد نكرديم اما اخبار و احاديث بسيارى بيانگر منتظر بودن گروهى از فرشتگان و اجنّه هستند.
1 - أبان بن تغلب مى گويد: امام صادق(عليه السلام) فرمود:
«.. آن گاه كه او(حضرت قائم عج) پرچم رسول خدا(صلى الله عليه وآله) را به اهتزاز درآورد سيزده هزار و سيزده فرشته كه سالها منتظر ظهورش بوده أند به زير پرچمش گرد مى آيند (و اماده نبرد مى شوند) همان فرشتگانى كه با نوح پيامبر در كشتى، با ابراهيم خليل در آتش و با عيسى هنگام عروج به آسمان همراه بودند».[1]
2 - امام باقر(عليه السلام) مى فرمايند:
«فرشتگانى كه در جنگ بدر به پيامبر(صلى الله عليه وآله) يارى دادند، هنوز به آسمان بازنگشته اند (منتظر ظهور حضرت اند) تا اينكه حضرت صاحب الامر را يارى رسانند و مقدارشان 5 هزار فرشته مى باشد».[2]
3 - محمد بن مسلم مى گويد:
«از امام صادق(عليه السلام) درباره ى ميراث علم و اندازه ى آن پرسيدم، حضرت در پاسخ فرمود: خداوند دو شهر يكى در شرق زمين و ديگرى در غرب آن دارد، در آن دو شهر، گروهى سكونت دارند كه نه ابليس را مى شناسند و نه از آفرينش او آگاهى دارند، هرچند مدت يك بار با آنان ديدار مى كنم، آنان درباره ى مسائل مورد نياز و چگونگى دعا از ما مى پرسند و ما به آنان مى آموزيم، هم چنين آنان درباره ى زمان ظهور حضرت قائم مى پرسند… گروهى از آنان از روزى كه به انتظار حضرت قائم بوده اند هرگز سلاح خود را بر زمين نگذاشته اند و وضع آنان همين گونه بوده است، آنان از خداوند مى خواهند كه صاحب الامر را به آنان بنماياند».[3]
4 - امام على(عليه السلام) مى فرمايند:
«.. خداوند، حضرت مهدى(عج) را با فرشتگان جن و شيعيان مخلص يارى مى كند».[4]
با توجه به اين روايات مى توان بيان داشت كه هم فرشتگان و هم برخى از جنّيان و هم موجودات ناشناخته ديگرى در انتظار و چشم به راه آمدن آن منجى عالم هستند.
آيا زمين و پرندگان و حيوانات هم در انتظار ظهور حضرت هستند؟
بر اساس روايات گوناگون زمين، پرندگان، حيوانات درّنده و ماهيان درياها هم در انتظار آمدن و ظهور حضرت حجت هستند.
رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد:
«همه اهل آسمان و زمين، پرندگان، حيوانات درنده و ماهيان دريا از ظهور حضرت مهدى(عج) شاد و خرسند مى شوند».[5]
آرى زمين هم منتظر ظهور قائم(عج) است تا تمام بركاتش را بيرون بريزد.
أمير المؤمنين(ع) فرمود:
«زمين بشاشت خود را به سبب عدل ظاهر كند و آسمان باران خود را ببارد و درخت ميوه خود را افزون دهد و زمين گياه خود را برآورد و براى اهل زمين خود را زينت كند و وحوش ايمن باشند تا اينكه در همه اطراف زمين مانند چارپايان چرا كنند. زمين گنج هاى خود را ظاهر كند، پس قايم(عج) به مردم بگويد: بخوريد، گوارا باشد شما را به سبب آنچه در ايام گذشته كرديد از عملها، پس مسلمانان اهل دين حق اند.».[6]
[1] - صدوق، كمال الدين تمام النعمة ، ج 2، ص 672.
[2] - حر عاملى، اثبات الهداة، قم ، ج 3، ص 549.
[3] - حر عاملى، اثبات الهداة، ج 3، ص 523.
[4] - حسينى، حصينى، الهداية الكبرى ، 1406 هـ ق، ص 31.
[5] - و. ك، يوسف بن يحيى مقدسى سلمى شافعى، عقد الدرر فى اخبار المنتظر، ص 149 و 84، عالم الفكر، قاهرة ; ر ك، جلال الدين سيوطى، در المنثور، بيروت، دار الامر، ج 6، ص 50.
[6] - محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، ج 53، ص 85 - 86، ب 29، ح 86.