اثر کوشش مادر در امر پرهیزکاری در نسل و  تربیت 

مادر آیت الله سید ابوالفضل خسرو شاهی(از روحانیون مبارز انقلابی) به زبان خودش

مادرم بانوی مؤمنه ای بود و حالت های معنوی خوبی داشت. هرجا و در هر شرایط که بود برای ما خیلی دعا می خواند و بسیار گریه می کرد. مدتی که در منزل عمو بودیم شاید یکسال یا بیشتر، وی چنان نسبت به عمو و سرپرست آن موقع ما مواظبت مسأله نامحرمی می کرد که بعدها گفت: اگر عمویت را ببینم نمی شناسم.

شادی روح علمای اسلام ومادران بزرگوارشان

صلوات 

​سوگند به خدا ، اگر بخواهم میتوانم هر کدامِ شما را از آغاز و پایان کارش ، و از تمام شئون زندگی ، آگاه سازم امّا از آن می ترسم که با اینگونه خبر ها نسبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله  کافر شوید.

آگاه باشید که من این اسرا گرانبها را به یاران راز دار و مورد اطمینان خود می سپارم. سوگند به خدایی که محمد صلی الله علیه و آله به حق برانگیخت و او را برگزید ، جز به راستی سخت نگویم .
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله همه اطلاعات را به من سپرده است و از محل هلاکت آن کس که هلاک می شود ، و جای نجات کسی که نجات می یاید . و پایان این حکومت ،همه را به من خبر داده است و مرا آگاهانده است. هیچ حادثه ای بر من نگذشت جز آنکه در گوشم نجوا کرد ، و مرا مطّلع ساخت.

خطبه ۱۷۵ نهج البلاغه

عصر عاشورا بود
حجاب از سر زنان و دختران حسینی ربوده شد(وای بر من)

?هنگامی كه حضرت رقیه(سلام الله علیها)
?بعد از شهادت پدر
?و سیلی خوردن از دست شمر
?و اصابت كعب نی به بازو
?و پاره شدن گوش،
عمه اش زینب را می بیند از هیچكدام از این مصیبت ها شكایت نمی كند.?

بلکه شكایت حضرت رقیه(سلام الله علیها) به عمه اش این است كه می گوید:?
?یا عمتاه هل من خرقة أستر بها رأسی عن أعین النظار?

ای عمه جان آیا پارچه ای هست كه سر خود را از نامحرمان بپوشانم
 
┘◄منبع :بحارالانوارجلد 45صفحه 61


?گمان میکنم که نکته اخلاقی این روایت
برای همه دختر خانمهای محترم جامعه ی ما مشهود است.

دختران امام حسین(علیه السلام)در سخت ترین شرایط ممکن هم?
به فکر حفظ حجاب خویش بودند?
ولی متاسفانه امروزه عده ای دنبال بهانه هستند تا حجاب خود را کمتر کنند.?

آری حفظ حجاب است که هنر دارد
و موجب خشنودی حضرت فاطمه،حضرت زینب و حضرت رقیه(سلام الله علیها)میشود.?

پس بیایید به جای جلب رضایت مردان 
به فکر رضایت این حضرات باشید?

تا ان شاالله همین امر موجب
شفاعت شما توسط این بزرگواران
?در لحظه مرگ،
?عالم برزخ
?و قیامتتان گردد.

?بیایید همه مثل حر بن ریاحی از شر بدی های خودو اشتباهاتمان به حریم امام حسین علیه السلام پناه ببریم.?

?راه توبه باز است و ارباب هم چشم انتظار بازگشت ما?

عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَال:‏

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله طَاعَةُ عَلِيٍّ ذُلٌّ وَ مَعْصِيَتُهُ كُفْرٌ بِاللَّهِ.
قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ كَيْفَ تَكُونُ طَاعَةُ عَلِيٍّ ذُلًّا وَ مَعْصِيَتُهُ كُفْراً بِاللَّهِ؟
فَقَالَ إِنَّ عَلِيّاً يَحْمِلُكُمْ عَلَى الْحَقِّ فَإِنْ أَطَعْتُمُوهُ ذَلَلْتُمْ وَ إِنْ عَصَيْتُمُوهُ كَفَرْتُمْ بِاللَّهِ.

ابوبصير از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه ایشان فرمود:
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: فرمان بردن از على [علیه السلام] خوارى و ذلت است و نافرمانیِ او كفر به خداست.
گفته شد: اى رسول خدا چگونه فرمان بردن از على خوارى است و نافرمانی اش كفر به خداست؟
فرمود: زيرا که على شما را بر [راهِ] حق وامی دارد، پس اگر اطاعتش کنید خوار گردید [بايد به فروتنی در برابر حق تن در دهيد] و اگر نافرمانی اش كنيد به خداوندِ متعال كافر شوید.

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏8، ص166

​ همراه آقا می‌رفتیم درس.  چشمم افتاد به نعلین‌شان. قسمتی از کفه‌اش جدا شده بود.  می‌دانستم خودشان وقت نمی‌کنند. اهل زحمت‌دادن به دیگران هم نبودند؛ حتی به من که سال‌ها در کنارشان بودم.  بعد از درس، به آقا گفتم: «کف نعلینتون جدا شده، اگه اجازه بدید، بدم درستش کنن.»  آقا سرش را به‌طرف من چرخاند. با لبخند گفت: «خودم را هم بلدی  درست کنی؟» همیشه وقتی شوخی می‌کردند، می‌خندیدم. این‌بار هم مثل همیشه؛ ولی یک‌دفعه دلم هُری پایین ریخت: «او با این‌همه عبادت و بندگی، هنوز هم به‌فکر درست‌کردن خودش است، اما من…».  (در خانه اگر کس است، ص١۶؛ بر اساس خاطرۀ یکی از شاگردان معظم‌له) ?مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت قدس‌سره