خواص گريه براي امام حسين عليه السلام

هر کسي که تا به حال خداوند اين مرحمت را در حق او نموده باشد و توانسته باشد قطره اشکي در عزاي آن حضرت از ديدگان جاري سازد به خوبي آثار و برکات نوراني و حالات معنوي وصف ناشدني آن را در يافته اما گريه براي آن حضرت خواصي مربوط به خود را دارد که ما اجمالاً بعضي از آن را ذکر مي کنيم: صله حضرت محمد صلي الله عليه و آله است. بحارالانوار /207/45، کامل الزيارات باب 26 ص81
مساعدت و ياري حضرت زهرا سلام الله عليها است زيرا آن مکرمه هر روز در عزاي فرزندنش مي گريد. بحارالانوار /209/208/45، کامل الزيارات باب ص82
اداء حق پيامبر صلي الله عليه و آله، خدا و ائمه هدي عليهم السّلام است. بحارالانوار /207/45، کامل الزيارات باب 26 ص81
گريه براي آن حضرت تأسي به انبياء ، ملائکه و عبادالصالحين خداوند است.
اداء مزد رسالت پيامبر است زيرا در قرآن آمده که مزد رسالت پيامبر مودّت ذي القربي (دوستي با خاندان رسول خدا) است. ترک آن جفا به آن حضرت است. بحارالانوار ، ج 45، ص 205 وکامل الزيارات ، باب 26، ص 79
تسلي دهنده دل از جميع گريه ها و اندوه ها است. ترجمه خصائص الحسينيه ، ص 257

خواص مجالس ذکر مصائب امام حسين عليه السّلام

کساني که در مجالس ذکر او شرکت مي کنند به خوبي حال و هواي آنجا را درک کرده و ارتباط معنوي عميقي با حضرتش برقرار مي سازند، اما بر طبق احاديث و روايات متعدد مجالس آن حضرت داراي ويژگي هايي است:
1- هر کس بنشيند در مجالسي که در آن به امر ائمه عليهم السّلام پرداخته شده و ذکر مصائب آنان است دل او نمي ميرد در آن روزي که دلها مي ميرند. بحارالانوار /278/44، امالي صدوق مجلسي 17 ص68
2- اينگونه مجالس محبوب خدا ، رسول او و ائمه عليهم السلام مي باشد. بحارالانوار /282/42، قرب الاسناد ص 18
3- نَفَس فرد عزادار در آن مجلس تسبيح خداوند است. بحارالانوار /278/44، امالي صدوق ، مجلس 17، ص 68
4- اين مجالس محل نَظَر حضرت امام حسين عليه السّلام است. زيرا آن جناب در عرش است و از آنجا به سوي سرزمين کربلا و زوّار و گريه کنندگان خود نظاره مي کنند. بحارالانوار /292/44، کامل الزيارات باب 32ص103
5- ملائکه مقرب خداوند درآن مجلسي حاضر مي شوند.
6- مجلس عزاي امام حسين عليه السّلام هر جا بر پا شود آنجا قبه و بارگاه اوست .
7- معراج گريه کنندگان است زيرا که محل نزول صلوات و رحمت الهي و غفران ذنوب و … است.
8- اين مجالس از ديگر مجالس اشرف و افضل است. ترجمه خصائص الحسينيه ، ص 256