یکی از کلید های اصلی ورود به خانه ای رویایی ، رعایت احترام است. اعضای چنین خانه ای به یکدیگر احترام می گذارندو هیچ وقت به بهانه ی صمیمیت و نزدیکی و یا اختلاف نظر ،حرمت یکدیگر را نمی شکنند وجود ذره بین در خانه در خانه هایی که اعضای آن خوشبخت هستند، یک ذره بین قوی وجود دارد. البته این ذره بین کمی متفاوت است . منظور از داشتن ذره بین ، پیدا کردن راه هایی برای شناخت یکدیگر است. یعنی اعضای خانواده به خصوصیات هم آشنا هستند.

در قدم اول زن و شوهر خوب یکدیگر را می شناسند و این شناخت با سوالات روز خواستگاری که من کتاب شعر می خوانم شما چطور؟ به دست نمی آید. شناختی که حاصل یک زندگی آگاهانه با توجه کافی به همسر و دقت به عمل و عکس العمل های آن در شرایط مختلف زندگی ایجاد می شود. شناختی باعث خوشبختی است که در موقعیت ناب زندگی بدون شعارو نقش بازی کردن ، ایجاد شود و به ذهن سپرده شود برای یک عمر زندگی که قرار است کنار هم باشند. قدم بعدی هم شناخت پیدا کردن از فرزندان با توجه به تفاوت های فردی و همچنین ویژگی های جنسیتی و سنی آنهاست. والدینی که می دانند با یک دختر هفت سال و یک پسر پانزده ساله چگونه رفتار کنند بسیار خوشبخت تر از والدینی هستند که می خواهند از راه آزمون و خطا و بدون مطالعه و مشاوره و مشاهده ی دقیق فرزندشان به نتیجه برسند.

پس برای آنکه کنار هم خوشبخت باشیم باید یکدیگر را خوب بشناسیم، ویژگی ها،نیازها ، آرزوها و حتی نقص های یکدیگر را بشناسیم و بپذیریم. کتاب های روان شناسی زیادی در این زمینه می تواند به ما کمک کند. زندگی به سبک انگشتان یک دست اعضای یک خانواده ی خوشبخت ، مانند انگشتان یک دست در کنار هم هستند و جدایی ناپذیرند.

در این خانه ها هم مثل همه ی خانه های دنیا اختلاف نظر ، بحث ، گاهی دعوا و دلخوری پیش می آید. اما فرق این خانواده ها با بقیه در این است که اعضای یک خانواده ی خوشبخت خوب می دانند که در هر شرایطی اعضای یک خانواده هستند و باید در کنار هم و پشتیبان هم باشند. نگاهی به دست خود بیاندازید . انگشتانی با اندازه ها و قدهای مختلف اما آنچنان هماهنگ و پشتیبان کنار هم جا خوش کرده اند که اگر یکی از انها نباشد حتی برداشتن یک لیوان آب دیگر کار ساده ای نیست.

در خانواده ی خوشبخت اگر مردی ورشکست شود ، همسرش بدون دلخوری طلاهایش را خواهد فروخت ، اگر پسر خانواده کنکور دارد ، خواهر و برادرهایش برای حفظ سکوت خانه همه ی تلاش شان را می کنند و پدر و مادر هم برای آرامش فرزندشان اگر اختلافی هم وجود دارد، حل و فصل آنرا به بعد از کنکور محول می کنند. اعضای خانواده پشتیبان هم هستند و هر کدام از آنها می داند اگر روزی به کمک کسی نیاز داشته باشد می تواند روی اعضای خانواده ی خود حساب کند. پس برای آنکه کنار هم خوشبخت باشیم باید یکدیگر را خوب بشناسیم، ویژگی ها، نیازها ، آرزوها و حتی نقص های یکدیگر را بشناسیم و بپذیریم ما همه مسئولیم خانه ای را تصور کنید که اعضای آن هر کدام فقط به شرایط خود فکر کنند و گویی زندگی فردی داشته باشند ، قواعد زندگی در جمع را رعایت نکنند.

در این خانه اصطلاحا سنگ روی سنگ بند نمی شود مگر اینکه یکی از اعضا که عموما مادر خانواده است ، بیشتر مسئولیت های دیگران را هم گردن بگیرد و به این ترتیب ظاهر خانه حفظ شود اما یک نارضایتی عمیق در دل مادر باقی می ماند و از طرفی فرزندان هم برای زندگی آینده ی خود تجهیز نمی شوند. خانواده ای که اعضای آن نسبت به مسئولیت کارهای خود بی توجه هستند نمی توانند حس خوشبختی داشته باشند. مثل همیشه در قدم اول زن و شوهر باید مسئولیت پذیر باشند و در قدم دوم بجای آنکه تمام کارهای بچه ها را انجام دهند ، آنها را نیز از همان کودکی مسئولیت پذیر بار بیاورند.

تا در خانه هر کسی کار خود را به بهترین نحو انجام دهد.

تقویت این ویژگی به کارآمدی افراد خارج از خانه هم کمک خواهد کرد. بی احترامی ممنوع یکی از کلید های اصلی ورود به خانه ای رویایی ، رعایت احترام است. اعضای چنین خانه ای به یکدیگر احترام می گذارندو هیچ وقت به بهانه ی صمیمیت و نزدیکی و یا اختلاف نظر ،حرمت یکدیگر را نمی شکنند و حتی در مواقع خشم و عصبانیت هم حواس شان به رعایت ادب و احترام است. در چنین خانواده هایی همسران به یکدیگر احترام می گذارند ، همدیگر را با القاب زیبا صدا می کنند و پشت سر هم حتی حرف های نامناسب نمی زنند.

بچه ها هم می آموزند تا احترام والدین خود را حفظ کنند و حتی والدین هم نسبت به فرزندان مخصوصا در مقابل دیگران چنین کاری را انجام می دهند.

رفتار محترمانه در یک چهاردیواری به نام خانه ایجاد یک رضایت عمیق و آرامش ماندگار می کند. منبع: همشهری دو