عن جعفر بن محمد علیه السلام عن ابیه علیه السّلام: إغْتَنِمُوا الدُّعاءَ عِنْدَ خمسٍ : عِنْدَ قِرائَةِ الْقُرْآنِ، وَ عِنْدَ الاْذانِ، وَ عِنْدَ نُزُولِ الْغَيْثِ، وَ عِنْدَ الْتِقاءِ الصَفَّيْنِ لِلشَّهادَةِ، وَ عِنْدَ دَعْوَةِ الْمَظْلُومِ ؛ ( امالی ، ص 329 . ) دعا را در همه احوال می شود انجام داد یکی از نِعَم بزرگ الهی ، همین فتحِ باب دعا برای بندگان است . بدون هیچ واسطه ای ، بدون هیچ بهانه ای می توانند با خدای متعال حرف بزنند و از او طلب حاجت کنند، و به او اظهار نیاز کنند، و وسیله تقرب خودشان را فراهم بکنند. این نعمت بزرگی است، همیشه هم در اختیار انسان است. و لیکن … بعضی از مواقع احتمال استجابت دعا بیشتر است. مثل ایام متبرّک رجب ،یا ایام شعبان ، یا ماه رمضان ، یا روز عرفه، یا … در این روایت پنج موقع را ذکر می فرماید، می فرماید در این پنج جا ، دعا را مغتنم بشمارید! 1- هنگام قرائت قرآن 2- هنگام اذان ، چون بشارتِ اذن الهی برایِ ورود در نماز است. 3- زمان نزول باران ، باران هم رحمت الهی است 4- زمانی که دو صف برای شهادت به هم می رسند. مراد از شهادت ، شهادت در میدان جنگ است. 5- آنجایی که مظلومی دعا می کند،با خدای متعال حرف می زند،شکایت پیش خدا می برد نه فقط دعای او بلکه دعای هرکسی که شاهد این منظره است؛ (به اجابت می رسد.)… ندای مظلوم و دعوت مظلوم تا عرش الهی هیچ حجابی ندارد.