… قال علی علیه السلام : ضَعْ أَمْرَ أَخِيكَ عَلَى أَحْسَنِهِ حَتَّى يَأْتِيَكَ مَا يَغْلِبُكَ مِنْهُ وَ لَا تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِيكَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مَحْمِلًا تا آن جا که ممکن است کار برادر مومن را حمل بر صحّت کنید. حرف می زند که دو احتمال در باره آن می رود : یکی خوب،یکی بد. تا وقتی که ممکن است، آن احتمال بد را نفی کند این را حمل کند به آن وجه حَسن . اگر ما همین یک دستور را رعایت کنیم چقدر از این شایعات ،مخالفت ها و این ها کم خواهد شد. این دستور های اخلاقی برای این است که پیوند های میان افراد جامعه را آن چنان مستحکم کند که یکپارچکیِ جامعه حفظ شود. یکپارچگی و یک هدف داشتن جامعه خیلی مهم است. اگر پیوندهای میان آنها پیوند های مستحکمی باشد رسیدنشان به آن هدف محتمل تر است. تا این که بینشان دشمنی ها تفرق و اختلاف و تشتت باشد. بعد فرمود که ، ظن سوء مبر در باره کلمه ای که از دهان برادرت خارج شده است . تا وقتی محمل خوبی برای این جمله ای که برادر دینی تو بر زبانش جاری شده است وجود دارد ظنّ بد نسبت به او مبر ؛ اگر می شود این حرف را حمل کند به یک معنای خوبی باید حمل به آن معنای خوب کنی. [ شرح حدیث از امام خامنه ای در مقدمه درس خارج ، برداشت از سایت Khamenei.ir ]