شیر و شخصیت کودک
جامعه سالم از نظر اسلام، جامعه ای است که از انسان هایی با فضیلت و برخوردار از عقل، ایمان و عاطفه شکل گرفته است و خانواده ها در ایجاد چنین جامعه ای نقش اساسی و
مهمی دارند. آنان می توانند با تغذیه درست کودک خود، زمینه های رشد عقلانی و گرایش به خوبی ها را در او فراهم سازند؛ زیرا روح کودک بیش از هر انسان دیگری از تغذیه- که
همان شیر است- تأثیر می پذیرد. از این رو، در اسلام بر حلال بودن آن و دایه ای که دارای صفات نیکو است، تأکید فراوانی شده و در روایات نیز تصریح شده که صفات خوب و بد
مادر یا دایه از راه شیر خوردن به کودک منتقل می شود. پیامبراعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: « لا تسترضعوا الحمقاء فإن اللبن یُعدی زنان احمق را برای شیر دادن
بچه انتخاب نکنید؛ زیرا شیر[صفات ناپسند او را به کودک شما] منتقل می کند». امام علی (علیه السلام) نیز بارها می فرمود: « لا تسترضعوا الحمقاءَ فإنّ اللبن یغلبُ الطباع از شیر
زن احمق برای فرزند خود استفاده نکنید؛ زیرا شیر بر طبیعت ها غلبه می کند». باز می فرماید: « انظروا من تُرضعُ اولادکم فإنّ الولد یشبُّ علیه دقت کنید و ببینید که چه کسی به
کودک شما شیر می دهد؛ زیرا کودک با طبیعت شیری که خورده، بزرگ می شود( اگر مادر یا دایه دارای صفات نیکو باشد، فرزند شما نیز همان صفات نیکو را خواهد داشت، و گرنه
گرفتار اخلاق رذیله خواهد شد)». از امام کاظم (علیه السلام) سؤال شد: زنی که زنا می دهد، صلاحیت دایه شدن را دارد؟ فرمود: « نه او صلاحیت دارد و نه کسی که از زنا متولد شده
است»