“شب آرام بود، نخل‌ها آغوش گشوده بودند و ماه تماشا می‌کرد. مدینه که گام‌های پر طنین زمان را می‌شمرد، منتظر تولد گوهری بود تا ادامه دهنده و مفسر مکتب آخرین رسول خدا(ص) و ناقل و حامل اسرار خدا و پناهگاه امن او باشد. پیشوایی که گنجینه‌ی علوم، مرجع حکمت و تکیه‌گاه دین خدا و یکی از وارثان «حدیث ثقلین» بود..….