دلنوشته

به هر گل‌فروشی رسیدم، سراغ گلِ نرگس را گرفتم. هربار یک جمله را شنیدم “هنوز نیومده”

مولای من! فصل آمدنت کِی می‌رسد؟ دلها بیقرارند و چشمها به انتظار آمدنت. دلمان برای دیدن شکوفه نرگس لک زده است.

مولا‌جان! همه قدم در جاده می‌گذارند و ذکر لبانشان “اللهم عجل لولیک الفرج ” است. همچون کبوتران، آزاد و رها گشته‌اند. هوا و هوس را به کناری زده‌اند. نگاهشان فقط‌وفقط به بهشت بین‌الحرمین دوخته شده است.

مولای ‌من! کاش حوالیِ این روزهای دلگیر بانگ ” اناالمهدیت” گوشها را نوازش دهد و چشمهای کور و نابینا را با پیراهن یوسف‌وارت بینا کنی.