گریه کردن در نماز برای گناهی که کردیم یا برای کار های دنیوی، چه حکمی دارد؟
آیت الله خامنه ای: از مبطلات نماز آن است كه براى كار دنيا عملاً با صدا گريه كند، ولى اگر براى كار دنيايى بى صدا گريه كند، اشكال ندارد، ولى اگر از ترس خدا يا براى آخرت گريه كند، آهسته باشد يا بلند، اشكال ندارد. بلكه از بهترين اعمال است. آیت الله مکارم شیرازی: گریه کردن با صدا نماز را باطل مى کند، هر چند بى اختیار شود، بلکه بنابر احتیاط واجب گریه بى صدا نیز نماز را باطل مى کند، اینها در صورتى است که گریه از ترس خدا و براى آخرت نباشد، و الاّ نه تنها نماز را باطل نمى کند، بلکه از بهترین اعمال و از کارهاى اولیاى خداست. آیت الله وحید خراسانی: اگر کسی برای کار دنیا عمدا گریه کند بنابر احتیاط واجب باید نماز را تمام کند و دوباره بخواند، مگر این که مساله را نداند و در یادگیری مساله کوتاهی نکرده باشد یعنی در ندانستن مساله معذور باشد، ولی اگر از ترس خدا یا برای آخرت گریه کند از بهترین اعمال است. آيت الله سيستاني: از مبطلات نماز بنابر احتیاط واجب برای کار دنیا عمدا با صدا یا بی صدا گریه کند، ولی اگر از ترس خدا یا از روی شوق به سوی او یا برای آخرت گریه کند، آهسته باشد یا بلند اشکال ندارد، بلکه از بهترین اعمال است بلکه اگر برای خواستن حاجت دنیوی از خدا روی تذلل در پیشگاه او گریه کند، اشکال ندارد، و همچنین گریه برای مصائب اهل بیت (علیهم السلام). منبع: استفتاءاز سایت مراجع عظام