« وَ الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَهُ » (رعد / 25) آنها كه عهد الهی را پس از محكم كردن می‌شكنند، و پیوندهایی را كه خدا دستور به برقراری آن داده قطع می‌كنند، و در روی زمین فساد می‌كنند، لعنت برای آنهاست.

امام‌علی (علیه السلام) فرمودند :

مؤمن را سه ساعت است :

١- ساعتی که در
آن با خدایش مناجات کند،

٢- و ساعتی که در
آن از خودش حساب کشد،

٣- ساعتی که برای لذتهای
حلال و نیکوی خود خلوت کند…

غررالحكم_حديث٧٢٨٣

تعريف تصميم: تصميم عبارت است از قضاوت يا انتخاب ميان دو يا چند راه حل مختلف به اشکال نامحدود (از حل يک مشکل گرفته تا انجام يکسري اقدامات) که در شرايط مختلف انجام مي گيرد.
تعريف تصميم خوب: اتخاذ يک تصميم خوب يعني آينده را ديدن و پي بردن به آنچه که پيش خواهد آمد.
عوامل مؤثر در تصميم گيري عبارتند از:
اطلاعات رسانه ها تحقيق و تفکر
آرزوها دوستان احساسات
زمان مذهب دقت
بحث و گفتگو (مشاوره) ارزش ها تفاهم
پيامد فرهنگ مطلوب بودن شرايط
به طور مثال تصميم هاي مخاطره آميز و نادرستي که ممکن است يک جوان در زندگي اتخاذ کند و پيامدهاي نامطلوبي را براي هميشه بر جاي بگذارد عبارتند از:
قانون شکني
استعمال دخانيات
الکل و مواد مخدر
ترک تحصيلي
رانندگي بدون گواهي نامه
افراط در برخوردها
و….
از آن جا که تصميم گيري يک امر مهم و سرنوشت ساز است و با افزايش سن، جوانان با آن مواجه مي شوند، بايد هر کسي بياموزد که چگونه تصميم بگيرد و با عواقب آن زندگي کند. اما قبل از گرفتن هر تصميم بهتر است، ابتدا پيامدهاي آن را بررسي کند و در مواردي نيز پيش از تصميم گرفتن، نظر و عقيده سايرين را در مورد آن جويا شود.
در اتخاذ يک تصميم رعايت اين نکات ضروري است:

ادامه »

امام علي - عليه السلام - : «همانا شبانه روز تو، تمام نيازهايت را پوشش نمي دهد، پس اوقات آن را بين کار و آسايش خود تقسيم کن.»[1]
انسان بايد کارها و فعاليت هاي خود را سامان دهد و جايگاه زماي همه خواسته ها و نيازمندي هاي خويش را معين کند فرد منظم و با برنامه در تاروپود زمان و مکان فعاليت ها و اعمال خود را چنان به جا و به اندازه قرار مي دهد که در نهايت بافته اي زيبا و لطيف پديد مي آورد. او به خوبي مي داند آرزوها و خواسته هاي انسان، و نيازهاي انسان آن چنان گوناگون و متنوع است که انجام همه آن ها از قدرت و توانش بر نمي آيد. تا آن جا که تأمين همه آن ها در ظرف کوچک شبانه روز نمي گنجد.
از اين رو است که او به ناچار از ميان آن ها مهم ترين ها را بر مي گزيند و براي انجام هر يک، ساعت و زماني مشخّص مي سازد تا در طول زمان به گونه اي مستمرّ به آن ها بپردازد. بر اين اساس است که از پراکنده ساختن زمان و فرسودن خويش در گذر آن مي پرهيزد و از عمر خود ـ که اصلي ترين سرمايه اوست ـ بهترين بهره ها را مي برد.
الف ـ تعريف برنامه ريزي:

ادامه »