سْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

رسول خدا (ص) از كنار باغي عبور مي كرد، ديد كشاورزي، در باغ خود درخت مي كارد، نزد او ايستاد و فرمود:
(آيا تو را راهنمائي نكنم به كاشتن درختي كه ريشه اش استوار و ميوه هايش زودرس و جالبتر و بادوام تر است؟)
كشاورز: آري، اي رسول خدا مرا به چنان درختي راهنمائي كن.
پيامبر: هنگام صبح و شام بگو: (سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر).
اگر اين ذكر را (با شرائط و خلوص) بگويي، براي هر بار آن، خداوند ده درخت در بهشت كه هر درختش داراي ميوه هاي گوناگون است، براي تو آماده مي كند و آن ذكرها (و يا آن درختها) براي تو (باقيات صالحات) هستند.
كشاورز كه بر اثر بيانات پرشور پيامبر (ص)، شيفته مقامات اخروي شده بود، به آن حضرت عرض كرد: (اي رسول خدا! تو را گواه مي گيرم كه اين با غم، صدقه قبض شده (وقف لازم) بر فقراي مسلماناني كه استحقاق دارند، باشد، خداوند اين آيات قرآن را در اين مورد نازل كرد:
(فاما من اعطي واتقي - و صدق بالحسني - فسنيسره لليسري)
: (اما آن كس كه (در راه خدا) انفاق كند و پرهيزكاري را پيشه خود سازد و جزاي نيك الهي را تصديق كند - ما او را در مسير آساني (به سوي بهشت جاويدان) هدايت مي كنيم) (سوره ليل آيه 5 تا 7). (53)