ولادت امام موسی کاظم علیه السلام مبارک
امام موسی کاظم (علیه السلام) فرمودند:
هركس بخواهد (در هر جهتى ) قوى ترینِ مردم باشد باید در همه امور توكّل ، بر خداوند سبحان نماید.
(بحارالا نوار: ج 75، ص 327، ضمن ح 4.)
سر زد مهى زیبا از نسل کوثر
شد جلوه گر نور موسى بن جعفر
تابنده خورشید عشق و عقیده
امام صادق را فروغ دیده
میلاد امام موسی کاظم (ع) مبارک باد
یا اَباالحسن یا موسیَ بن جعفرٍ ایّها الکاظمُ یَابنَ رَسولِ الله یا حجةَ اللهِ علی خلقِه یا سیّدَنا ومَولانا إنّا تَوجَّهنا وَاستَشفَعنا وَتوَسَّلنا بکَ إلی الله وَ قَدّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عندَ الله إشفَع لَنا عندَ الله
شهادت امام سجاد علیه السلام تسلیت باد...
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ سَیِّدِ الْعابِدینَ، الَّذىِ اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ، وَجَعَلْتَ مِنْهُ اَئِمَّةَ الْهُدىَ، الَّذینَ یَهدوُنَ بِالْحَقِّ، وَبِهِ یَعْدِلوُنَ، اخْتَرْتَهُ لِنَفْسِکَ، وَطَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ، وَاصْطَفَیْتَهُ وَجَعَلْتَهُ هادِیاً مَهْدِیّاً، اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ اَفْضَلَ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ ذُرِّیَةِ اَنْبِیآئِکَ حَتّى تَبْلُغَ بِهِ ما تَقَرُّ بِهِ عَیْنُهُ فِى الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ، اِنَّکَ عَزیزٌ حَکیمٌ.
بنا بر روایت مشهور امام سجاد(علیه السلام) در 25 محرّم الحرام سال 94 هـ .ق. به شهادت رسیدند. آن حضرت پس از گذراندن عمری پر برکت که در یکی از حساسترین دورههای تاریخ اسلام واقع شد، ویژگیهای مهمی در بین مردم داشتند؛ زیرا فضایل و مکارم اخلاقی آن حضرت در هر مجلس و محفلی بیان میشد و امام در دلها و عواطف مردم جا گرفته بود. این وضع بر امویان بسیار سخت بود و آنها را میرنجاند و از همه کس بیشتر ولید بن عبدالملک، کینه امام را در دل داشت که بارها میگفت: «من تا وقتی علی بن الحسین(علیه السلام) در دنیا باشد راحت نیستم».
از این رو وقتی ولید زمام سلطنت را به دست گرفت، مصمم شد امام را مسموم کند؛ لذا زهر کشندهای برای کارگزارش در مدینه فرستاد و به او دستور داد تا آن را به امام بخوراند و آن نانجیب نیز دستور ولید ملعون را عملی کرد. زهر در بدن نازنین امام کارگر شد و بدین صورت حضرت سید الساجدین، علی بن الحسین(سلام الله علیها) در 57 سالگی در مدینه طیبه به شهادت رسیدند.
از پیکر پاک امام سجاد(علیه السلام) در شهر مدینه تشییع بینظیری شد. تودههای مردم از مناطق مختلف بر جنازه آن حضرت حاضر شدند و همگی با دلهای پریشان و شکسته در هالهای از اشک با امام مظلوم خویش وداع کردند. امام باقر(علیه السلام) بدن مطهر پدر گرامیشان را در قبرستان بقیع در کنار قبر عمویشان حضرت مجتبی(علیه السلام) به خاک سپردند.
تحلیلی از زندگانی امام سجاد (علیه السلام)، باقر شریف قرشی: ج 2، ص 716.
شهادت امام سجاد علیه السلام
امام سجاد (ع) فرمودند : گناهان را بخشهایی است ، نخستین چیزی که به سبب آن ، نافرمانی خدا شد ، تکبر بود که شیطان مرتکب شد چرا که تکبر ورزید و جزو کافران گردید. اصول کافی جلد 3 صفحه 197
امام سجاد (ع) : بارالها ، عمرم را ادامه بده ، تا مادامي كه هر روزش در طاعت تو مصروف گردد . اما اگر موقعي فرا رسد كه عمرم چراگاه شيطان باشد ، جانم را بگير و به حياتم پايان بخش ، پيش از آن كه بغض تو متوجه من شود يا خشمت دربارهام استقرار يابد . الحديث جلد 2 صفحه 27
اي سرور عابدان عالم ، امشب كه شب رحلت توست ، به درگاهت مي آيم تا بر جواني ام دعا كني ، تا در لطافت و غلظت و رقّت و نورانيت تو شناور شوم و ذوب شوم در زلال نگاهت.
تسليت باد سالروز شهادت امامِ لحظه هاي مناجات سبز صحيفه عشق و عرفان!
نماز و امام حسين عليه السلام
اگر قرآن در آغاز بزرگ ترين سوره ى خود (بقره) مى فرمايد :« الّذين يؤمنون بالغيب و يقيمون الصلوة» بقره، ٣
وهمچنين در کوچك ترين سوره ى خود (کوثر) از نماز سخن به ميان مى آورد، امام حسين عليه السلام آن را اقامه مى نمايد : « اَشهد انّك قد اقمت الصلوة » زيارت عاشورا
اگر قرآن مى فرمايد : « و ارکعوا مع الراکعين » بقره، ٤٣
امام حسين عليه السلام نماز را با جماعت آن هم در برابر صفوف دشمن برگزار مى کند .
اگر قرآن نحوه ى اقامه نماز در ميدان جنگ را به پيامبرصلى الله عليه وآله آموزش میدهد :
«… و اذا کنتَ فيهم فاقمت لهم الصلوة فلتقم طائفةٌ منهم معك وليأخذوا اسلحتهم » نساء، ١٠٢
امام حسين عليه السلام در ميدان جنگ نماز را اقامه مى فرمايد .
اگر قرآن نماز را به عنوان يك منبع انرژى زاى غيبى معرّفى و مؤمنان را امر به استعانت از آن مى فرمايد: « استعينوا بالصبر و الصلوة » بقره، ١٥٣
امام حسين عليه السلام نيز در بحبوحه ى جنگ و مشكلات آن، از نماز استعانت می جويد.
اگر قرآن اقامه ى نماز را در اوّل وقت سفارش مى فرمايد :« اقم الصلوة لدلوك الشمس» اسراء٧٨
امام حسين عليه السلام نماز ظهر عاشورا را در اوّل وقت اقامه فرمودند .
اگر حضرت عيساى مسيح عليه السلام تا زمانى که نفس دارند، مأمور به اقامه نماز شده اند
« و اوصانى بالصلوة و الزکوة ما دمت حيّا» مريم، ٣١
امام حسين عليه السلام نيز تا آخرين لحظه همراه نماز است .
اگر قرآن از کسانى که تجارت، آنها را از نماز غافل نمى سازد، ستايش مى کند
« رجال لا تلهيهم تجارة و لا بيع عن ذکر اللّه و اقام الصلوة» نور، ٣٧
راجع به امام حسين عليه السلام چه بايد گفت که حتّى حفظ جان هم او را از نماز غافل نساخت .
در حديث مى خوانيم : سه چيز موجب قبولى نماز است : حضور قلب، نماز نافله و تربت سيدالشهدا
هنگام اقامه ى نماز در ظهر عاشورا، ٣٠ تير به سوى حضرت رها شد، يعنى در برابر هر کلمه ازحمد و رکوع و سجده تقريبا يك تير به امام پرتاپ شد .
به راستى نماز چيست که در عصر تاسوعا هنگامى که به سيد الشهداعليه السلام پيشنهاد حمله مى شود، حضرت طى چند نوبتگفتگو جنگ را يك روز به تأخير مى اندازند و مى فرمايند : انّى اُحبّ الصلوة و نفرمود: مى خواهم نماز بخوانم، بلكه فرمود : مننماز را دوست دارم. بسيارى از ما نماز مى خوانيم، ولى چقدر نماز را دوست داريم؟
امام حسين عليه السلام حاضر مى شود تا بدن مبارکشان سوراخ سوراخ شود، ولى ارزش نماز شكسته نشود سر مقدّس سيد الشهدابر روى نى قرآن مى خواند، يعنى سر از بدن جدا مى شود ولى سر و دل از قرآن جدا نمی شود .
عزادارن حسينى ! ظهر عاشورا در هر کجا هستيد، به ياد امام حسين عليه السلام و آخرين نماز کربلاى او، همراه با حضرت مهدى (عجل اللَّه تعالى فرجه الشريف) نماز ظهر عاشورا را باشكوه و با اخلاص بپا داريد.
قرآن و امام حسین علیه السلام ، حجت الاسلام و المسلمین قرائتی
اعمال روز عاشورا
مىدانيم روز عاشورا که روز شهادت امام حسين(ع) و ياران باوفاى اوست، روز اندوه و غم و مصيبت ائمّه اطهار(عليهم السلام) و شيعيان آنها است و بر انجام اعمال و رعايت امورى در اين روز تأکيد شده است، مانند :
1ـ شايسته است شيعيان در اين روز دست از کسب و کار بکشند و نيازهاى خانه را در اين روز تهيه و ذخيره نکنند و به عزادارى و نوحه سرايى بپردازند و همچون کسانى که عزيزترين افراد خويش را از دست دادهاند، غم زده و اندوهگين باشند.
امام على بن موسى الرضا(ع) فرمودهاند: «هر کس در روز عاشورا، دست از تلاش براى دنيا بردارد، خداوند حاجت هاى دنيوى و اخروى او را برآورده مىسازد و هر کس که روز عاشورا، روز اندوه و غم و گريهاش باشد، خداوند روز قيامت را روز سرور و شادى او قرار دهد و در بهشت با ديدار ما، چشمش روشن مىشود و هر کس که روز عاشورا را براى خود روز برکت بداند و در آن روز براى منزل خويش اموالى را ذخيره سازد، آن اموال براى او برکتى نخواهد داشت .
همچنين در اين روز از لعن و بيزارى جستن از قاتلان آن حضرت غافل نشوند و بر اين امر تأکيد کنند .
2ـ امام باقر(ع) فرمودهاند: «شيعيان در اين روز به يکديگر تسليت بگويند و چه بهتر که با اين جملهها باشد :
عَظَّمَ اللّهُ أُجُورَنا بِمُصابِنا بِالْحُسَينِ عَلَيهِ السَّلامُ، وَ جَعَلَنا وَ إِياکُمْ مِنَ الطّالِبِينَ بِثارِهِ، مَعَ وَلِيهِ الاِْمامِ الْمَهْدِىِّ مِنْ آلِ مُحَمَّد عَلَيهِمُ السَّلامُ
3ـ مرحوم «ابن قولويه»(رحمه الله) مطابق روايتى مىگويد: کسى که در روز عاشورا کنار قبر امام حسين(ع) باشد و زائران را (کمک کند و) آب دهد، مانند کسى است که لشکر آن حضرت را سيراب کرده باشد و گويا با آن حضرت در کربلا حاضر بوده است.
ـ هزار مرتبه بر قاتلان آن حضرت لعنت کند و بگويد : اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَينِ(عليه السلام) 4
ـ خواندن هزار مرتبه سوره «توحيد» در اين روز فضيلت فراوانى دارد 5
امام صادق(ع) فرموده است: “هر کس در روز عاشورا هزار مرتبه سوره «توحيد» را بخواند، خداوند رحمان به وى نظر (رحمت) افکند و هر کس را که خداوند رحمان (با ديده رحمت) نظر کند، وى را مجازات نخواهد کرد .
6ـ در روز عاشورا شايسته است که از خوردن و آشاميدن بدون اينكه قصد روزه كند خوددارى كرده تا اينکه وقت عصر فرا رسد و از غذا و آب مختصرى (که مصيبت زدگان استفاده مىکنند)، تناول كنند.
مرحوم «علاّمه مجلسى» در کتاب «زاد المعاد» گفته است که بهتر است روز نهم و دهم ماه محرّم را روزه نگيرند، زيرا بنى اميه اين دو روز را براى برکت و شکر بر قتل امام حسين(ع) (به عنوان ظاهرسازى) روزه مىگرفتند، از طريق اهل بيت(عليهم السلام) احاديث فراوانى در مذمّت روزه اين دو روز، مخصوصاً روزه روز عاشورا نقل شده است .
همچنين در اين روز، از مزاح و خنده و ديگر سرگرمىهاى مسرّت بخش دنيوى خوددارى كنند .
7ـ سزاوار است هنگام غروب روز عاشورا، به ياد مصائب فرزندان و اطفال و زنان حرم امام حسين (ع) باشند، زيرا آن هنگام از سخت ترين لحظات حرم آل پيامبر (ص) بود.
8ـخواندن زيارت امام حسين (عليه السلام) معروف به «زيارت عاشورا» در اين روز ثواب فراوانى دارد.
اين زيارت را مىتوان از راه دور يا نزديک خواند و بسيار بافضيلت و يکى از کيمياهاى سعادت است.