از اهل بيت (علیهم السلام) روايت شده است كه: در روز دوشنبه و پنجشنبه اعمال بر خداوند جلّ جلاله و رسول او (صل الله علیه وآله) و ائمّه(علیهم السلام) عرضه مي شود.»

 پس در شب و روز دوشنبه و پنج شنبه انسان سعي كند عمل خالص انجام دهد كه شايد به بركت آن عمل خالص، ساير بديهاي او را ببخشند.

همچنين روايت شده است كه:  پیامبر اکرم (صل الله علیه وآله) روز دوشنبه و پنجشنبه را روزه مي گرفتند.

يك نفر علّت اين كار را از ایشان را پرسيد. حضرت فرمود: «اعمال در هر دوشنبه و پنجشنبه بالا مي رود و من دوست دارم عملم در حالي كه روزه دار هستم بالا برود.»

درباره روزهای هفته از پیامبر(صلی الله علیه وآله) نقل شده است که از خدا برای امتش چنین درخواستی کرد: خدایا! در صبحگاهان امت من در روز شنبه و پنج‌شنبه برکت قرار ده!

سيّد بن طاووس در «كشف المحجّة» به فرزندش سفارش كرده است كه: «در هر دو روز دوشنبه و پنجشنبه، حاجات خود را خدمت حضرت مهدي (عجل الله فرجه الشریف) عرض كن، البتّه بعد از سلام بر آن حضرت بوسيله زيارتي كه اوّلش اين است: «سلام اللّه الكامل التام» تا آخر.

سپس بگو: «يا ايَُّهَا الْعَزيزْ مَسَّنا وَ اَهْلَنا الضُّرُّ وَ جِئْنا بِبَضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَاَوْفِ لَنا الْكَيْلَ وَ تَصَدَّقْ عَلَيْنا اِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقينَ.»

( - يعني: «اي عزيز! به ما و اهل ما سختي و تنگي رسيده است و ما با توشه اي ناچيز بسوي تو آمده ايم پس پيمانه ما را پُر كن و بر ما تصدّق نما كه همانا خداوند جزاي صدقه دهندگان را مي دهد.» )