وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلًا. «و هر صبح و شام نام پروردگارت را یاد کن». سورۀ انسان آیۀ 25

روزی که با نام و یاد خدا شروع شود، روز خوبی است. روزی که قطعاً با برکت است، هر چند ما بطور کامل متوجه برکات آن روز نشویم. حالا اگر این روز با نام و یاد خدا هم به پایان برسد که دیگر نور علی نور است. گویا در تمام روز، نام و یاد خدا حاکم بوده است. در احادیث زیادی از معصومین(علیهم السلام) اذکار و تهلیل‌های فراوانی مخصوص صبحگاهان و شامگاهان به ما رسیده است که بیانگر اهمیت این دو زمان است. آغاز و انجام روز می‌تواند دو هنگامی باشد که بیشترین زمان غفلت انسان است؛ زیرا بامدادن، هنگام سنگینی و غلبۀ خواب است و شامگاهان هنگام خستگی و پایان فعالیت روزانه، و در هر دو این زمان‌ها، آدمی از یاد خدا غافل می‌شود. بنابراین تأکید این آیۀ شریفه، متوجه این دو زمان طلایی است که اگر با یاد خداوند همراه باشد، تمام روز انسان را طلایی خواهد کرد.
در تفاسیر از این «ذکر» بامدادی و شامگاهی به «نماز» نیز تعبیر شده و این تأکیدی بر اهمیت و جایگاه نماز، بخصوص نماز صبح و نماز مغرب است. خداوند متعال دوست دارد بنده‌اش را در همه حال به یاد خود ببیند؛ چنانکه در توصیف مؤمنان راستین (سورۀ احزاب آیۀ 41) می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْرًا کَثِیرًا» (ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، خدا را فراوان یاد کنید). بدون شک یکی از مصادیق فراوان یاد کردن، در همۀ اوقات به یاد خدا بودن است. در آیۀ بعد از همین آیه نیز تأکید می‌کند که: «وَسَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَأَصِیلًا». یعنی (خداوند را در هر بامداد و شامگاه، تسبیح گویید).
چنان‌که پیداست این آیۀ شریفه نیز بر دو زمان آغاز و پایان روز (شامگاه) تأکید می‌کند و این نشان‌دهندۀ اهمیت این دو وقت است.
«ذکر» و یاد خداوند، مقدمۀ بندگی است و در مراحل بالاتر، «ذکر» عین بندگی و عبودیت خداوند است. امّا این «ذکر» در دو زمان اهمیّت بیشتری پیدا می‌کند؛ یکی در صبحگاهان و دیگری در شامگاهان یا پایان روز، زیرا بندگان خداوند در آغاز هر روز در مسیر تازۀ برخورد با خوبی‌ها و بدی‌ها قرار می‌گیرند و فرصت می‌یابند تا در آزمایش‌های مربوط به آن روز حاضر شوند؛ آزمایش‌هایی که اگر همراه با یاد خداوند، تقوا و صبر باشد، نمرۀ قبولی در پایان روز را در کارنامۀ انسان ثبت خواهد نمود و اگر هم لغزش‌هایی رخ داده باشد، با تسبیح و یاد خداوند در پایان روز و شبانگاهان از سوی خداوند مهربان مورد عفو و بخشش قرار خواهد گرفت.
چه زیباست هر بامداد که از خواب برمی‌خیزیم خدا را یاد و او را شکر کنیم که فرصتی دیگر برای بندگی و پرواز در آسمان عبودیت در اختیارمان گذارده و با پایان روز بار دیگر او را شکر کنیم که توفیق به پایان رساندن روزی دیگر را همراه با بندگی به ما عطا فرموده است، و کدام فرصت، طلایی‌‌تر از ماه مبارک رمضان؟ که آغاز و پایان روزهایش را با یاد خدا باشیم؛ همان خدای مهربانی که می‌فرماید: «اوست که خود و فرشتگانش بر شما درود می‌فرستند تا شما را از تاریکی به روشنی برند، زیرا خداوند با مؤمنان مهربان است». احزاب/ 43
 

 فرزندان خود را چگونه تربیت کنیم تا نمازخوان شوند؟

طبق قراردادهای امروز ما براساس سیستم آموزش و پرورش نیز بچه‌ها از هفت سالگی به مدرسه می‌روند بنابراین خود این قراردادها فرصت خوبی برای آموزش نماز به بچه‌ها هم هست از درون خانواده، والدین و در مدرسه نیز مسئولان چنین وظیفه‌ای را بر عهده دارند.

البته نکته اینجاست که این آموزش نباید به صورت وادار کردن یا اجبار بچه‌ها باشد بلکه باید کاری کنیم که بچه‌ها تشویق به نماز خواندن شوند حال به هر شکلی که می‌خواهیم باید موجبات تشویق را فراهم کنیم تا با ذوق و شوق مشغول شوند از تشویق و آفرین گفتن کلامی تا اظهار محبت و جایزه دادن در این زمینه مؤثر است همین عوامل به افزایش محبت بچه‌ها نیز می‌انجامد.

نکته دیگر این است که بچه‌ها را باید در محیط نماز خواندن قرار داد، این به تجربه ثابت شده است که بچه‌هایی که از کودکی به مسجد می‌روند و در جمع نماز می‌خوانند نمازخوان تر می‌شوند، چرا که اصل حضور در جمع مشوق حضور انسان است حتی خود بزرگسالان هم در یک جمع مذهبی روح عبادیشان بیشتر است چه رسد به بچه‌ها.

متأسفانه کم‌رفتن به مسجد و مجالس دینی و مذهبی باعث می‌شود که بچه‌ها هم رغبت عبادت را نداشته باشند، این نکته برای ما وظیفه است، اسلام می‌گوید که بچه‌ها را به نماز خواندن تشویق کنید ولی فرمان ندهید بلکه از هر وسیله‌ای که بهتر است برای تشویق به عبادت و نماز استفاده کنید. باید ما برنامه مسجد رفتن برای بچه‌ها داشته باشیم تا آنها روح عبادت در وجودشان متجسم شود.

آزادی معنوی، ص 105

دارچین یکی از موادی است که بیشتر در تهیه کیک و نوشیدنی‌های خوشمزه مورد استفاده قرار می گیرد اما به خاطر داشته باشید که این ماده سرشار از آنتی اکسیدان است و می‌تواند با آسیب‌های پوستی مقابله کند. دارچین ارزش انتی اکسیدانی بیشتری نسبت به نصف پیمانه بلوبری دارد. برای اینکه بتوانید از خاصیت آنتی اکسیدانی آن بهره مند شوید، نصف قاشق چایخوری دارچین را روی قهوه خود بریزید. از دارچینی که بیشتر از دو سال عمر دارد استفاده نکنید. سعی کنید ادویه جات خود را در قفسه‌های تاریک نگه دارید زیرا نور و گرمای ناشی از خورشید و اجاق گاز می‌تواند قدرت آن ها را کاهش دهد.

افرادی در زمینه شغل و زندگی موفق اند كه ازویژگی های زیر برخوردار باشند:1-  افرادی كه وقت شناس اند وبه زمان اهمیت می دهند واز وقت خودشان ودیگران به خوبی استفاده می كنند. همچنین به ظاهر و آراستگی توجه داشته ، از بد پوشی و كثیفی پرهیزمی كنند و باور دارند كه ترفیع و موفقیت و خوشی درشغل و زندگی را باید به دست آورند و دراین راه از تلاش و كوشش دریغ نمی ورزند . در مواجه با مشكلات و مسائل به جای افسوس و آه  و ناله ، به یافتن راه حل های مختلف می پردازند وضمن پذیرش اشتباهات خود از دلیل تراشی وحواله ی آن به دیگران خود داری می كنند.

2-  افرادی پیروزمندانه زندگی می كنند كه به جای این كه منتظر كمك دیگران باشند، خود به دیگران كمك می كنند و در پذیرش مسئولیت ها منتظر درخواست وپیشنهاد نمی شوند، بلكه داوطلبانه به سوی آن می روند . احترام می گزارند و مؤدب اند . پس از آن از همسر، فرزندان یا همكاران و… تقاضای احترام وادب دارند.

3-  همه انسان ها ذهنشان فعال است وتوانایی ایجاد تعداد نامحدودی ایده را دارند. افراد موفق از ایده پردازی خود داری نمی كنند، مغز خود را پرورش وتمرین می دهند و سعی می كنند ایده های بیشتر ومطلوب تر تولید كنند وعلاوه برآن تلاش می كنند تا ایده های خود را با هم مقایسه كرده، بهترین ایده ها  راعمل كنند.

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله :
اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الفَلَجُ وَ الفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ البَرَكَةُ وَ العَفوُ وَ العافيَةُ وَ المُعافاةُ وَ البُشرى وَ النَّصرَةُ وَ الرِّضا وَ القُربُ وَ القَرابَةُ وَ النَّصر وَ الظَّـفَرُ وَ التَّمكينُ وَ السُّروُر وَ المَحَبَّةُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَكَ وَ تَعالى عَلى مَن اَحَبَّ عَلىَّ بنَ اَبى طالِبٍ (عليه ‏السلام) وَ والاهُ وَ ائتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصياءَ مِن بَعدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَن اُدخِلَهُم فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَن يَستَجيبَ لى فيهِم وَ هُم اَتباعى وَ مَن تَبِعَنى فَاِنَّهُ مِنّى؛

آسايش و راحتى، كاميابى و رستگارى و پيروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافيت، بشارت و خرّمى و رضايتمندى، قرب و خويشاوندى، يارى و پيروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولايت او را بپذيرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نمايد، و امامانِ پس از او را به ولايت بپذيرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پيروان من هستند و هر كه از من پيروى كند، از من است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 27، ص 92 ، ح 52 {شبیه این حدیث در محاسن ص 152 ، ح 74}