روش های موعظه وانتقاد از جوان

جوانی دوره شور و نشاط زندگی هر فرد است که عواطف و احساسات در وجود انسان شعله ور می شود و حساسیت های ویژه ای به خود و دیگران پیدا می کند. بر همین اساس ، انتقاد از جوان باید با روش هایی اصولی و همراه با نکاتی انجام پذیرد. در ثمربخش بودن ارشاد، تصریح نکردن خطاهاست. وقتی تذکر اخلاقی را با کنایه و اشاره بگوییم، زودتر اثر می بخشد تا اینکه با صراحت از گناه نام ببریم .

نکات اخلاقی موعظه

1.بکوشید خود ، الگوی عمل آن چیزی باشید که مورد توجه و نظر و توجه شماست. به فرمایش امام خمینی (ره) : گفتار استاد نیست، اعمال استاد درس میدهد .

2.از در دوستی و محبت وارد شوید تا جوان با علاقه و آسودگی خاطر بیشتر به موعظه شما گوش دهد و احساس امنیت کند.

3.برای اینکه توجه جوان به سوی شما و سخنانتان جلب شود ، نخست ارزشها و نکات مثبت او را با احترام بازگو کنید.

4.سعی کنید در جمع دوستان به جوان تذکر ندهید.چه بسا سبب شرمندگی و شکستن غرور و ایجاد عقده در او می شود. بنابراین برای اینکه موعظه مفید باشد ، باید دور از حضور جمع و با زبان نرم ومهربان باشد تا لجاجت جوان را به دنبال نداشته باشد .

5.شفقت و خیراندیشی موعظه گر ، با موعظه اش نمودار باشد و ازتذکر آمرانه پرهیز شود.

6. دیدگاه های خود را به گونه ای بیان کنید که جوان در گفتگو با شما ، احساس نکند شما می خواهید نظر خودتان را بر او تحمیل کنید.