پسرجانم تو را به گزاردن نماز در وقت خود،‌ و پرداخت زکات به اهلش در هنگام حلول وقتش،‌ خاموشي در برابر امور ترديد‌آميز و اشتباه برانگيز،‌ و ميانه‌روي در عمل،‌ و رعايت عدالت در خشنودي و خشم،‌ و خوش‌رفتاري با همسايگان،‌ و مهمان‌نوازي،‌ و مهرباني به تهي‌دستان و رنج‌ديدگان بي‌بضاعت،‌ و حفظ پيوند با فاميل،‌ و دوستي و هم‌نشيني با فقرا و مساکين،‌ و فروتني که از برترين عبادات است،‌ و کوتاه داشتن آرزو،‌ و يادآوري مرگ،‌ زهد و بي‌رغبتي به دنيا،‌ سفارش مي‌کنم که همانا تو در گرو مرگ،‌ و هدف بلا،‌ و مغلوب مرض و بيماري هستي.

تو را به ترس از خدا در نهان و آشکار سفارش مي‌کنم.
و از شتاب در گفتار و کردار نهي مي‌نمايم.
و چون کار آخرتي پيش آمد، در انجام آن بشتاب.
و چون کار دنيايي پيش آمد،‌ شتاب نورز و خوب فکر کن، تا به رشد و خير خودت در آن کار برسي.
و از جاهايي که بودن تو در آن،‌ موجب متهم‌شدن توست و نيز از مجلسي که بدان گمان بد مي‌رود،‌ بپرهيز؛ که همنشين ناباب،‌ همنشين خود را دگرگون سازد.
پسرجانم براي خدا کار کن.
از سخن ناروا دوري گزين.
به کارهاي پسنديده امر کن،‌ و از زشتي‌ها نهي نما.
با برادران ديني در راه خدا برادري کن.
نکوکار را به خاطر نيکوکاريش دوست بدار،‌ و با فاسق به جهت حفظ دين خود مدارا بنما،‌ و او را در دل دشمن دار،‌ و در اعمال خود از وي فاصله بگير تا مثل او نباشي.
بحث و جدل را با کسي‌که عقل و دانشي ندارد،‌ رها ساز.
پسرجانم! در زندگاني و نيز در عبادت خود،‌ راه اعتدال و ميانه‌روي را پيش‌گير؛ و در عبادت،‌ به کاري که مداوم و مورد توان توست،‌ بپرداز.
پيوسته خاموش باش تا سالم بماني؛ و کردار نيکي براي خودت پيش فرست،‌ تا غنيمت بري.
در هر حال ياد خدا باش.
با خردسالان خانواده‌ات مهربان باش،‌ و بزرگ‌سالانش را احترام بگذار.
و بر تو باد به مجالسي که در آن‌ها ياد خدا مي‌شود،‌ و فراوان دعا کن.
منبع: امالي شيخ مفيد،/ص247-243 (با تلخيص)