نگاه ما به عاشورا، نگاه به يک «مکتب» است با همه آموزه ها، پيامها، رهنمونها.
اين که گفته اند: هر روز عاشورا و همه جا کربلاست، يک حقيقت است و براي امروزيان پيام دارد.
کربلا يک دانشگاه است. دانشگاه حسيني همواره داوطلب ورود مي پذيرد. در اين دانشگاه حسين بن علي (ع) استاد، و درسهاي آن ايمان، ايثار، عزت و افتخار است.
مدت آن تا هميشه، و شعبه هاي آن در همه جا، حتي در همه خانه ها داير است و هيچ شرايط سني ندارد، فقط عشق مي خواهد و معرفت. راه حسين (ع) و عاشورا، فراخواندن مردم به پاکي، دينداري، احياي ارزشهاي اسلامي و کرامت انسان است.
لذا نداي «هل من ناصر» او در گوش تاريخ طنين انداز است و از پيروان آن امام جواب مي طلبد. نهضت عاشورا به لحاظ ماهيت اسلام خواهي، اصلاح طلبي و ظلم ستيزي اش، همواره الهام بخش انقلابيون و حرکتهاي انقلابي و اصلاحي بوده است.
نهضت عاشورا نه به عنوان يک تکليف تعبدي و تنها براي جامعه مسلمانان، بلکه به صورت يک حرکت درس آموز و واقعه الهام بخش و عزت آفرين براي همه بشريت، قابل طرح، الگودهي و برنامه اي براي رهاسازي ملتها از سلطه ظالمان و رسيدن به عزت و استقلال است و فراتر از جنبه هاي احساسي، مقوله اي تعقلي و خردمندانه است.
حادثه کربلا و محتواي اين نهضت را براي بشر امروز و توده هاي تحت ستم بايد ترجمه کرد و آنان را با شخصيت حسين بن علي(ع) و واقعه عاشورا آشنا ساخت.
تقابل و درگيري حق و باطل، عدالت و ظلم، همواره در تاريخ بوده است. حماسه حسيني مي تواند به عنوان ذخيره اي پايان ناپذير، براي امداد و انگيزه آفريني و شوربخشيدن به آزادي خواهان مطرح گردد.

منبع: جواد محدثي، فرهنگ عاشورا، ص 280