س86. آیا در زمان حاضر که مسافرت‌ها به راحتی قابل انجام است نماز مسافر شکسته است؟
ج) در حکم مذکور تفاوتی ميان عصر حاضر و زمان گذشته نيست.

س87. اگر به یک منطقه دوری ـ که تقریباً یک ساعت راه باشد ـ برویم، آیا باید نمازمان را شکسته بخوانیم یا به‌صورت عادی و كامل؟
ج) با پيمودن مسافت شرعی، در وجوب شكسته خواندن نماز فرقی نيست که مدت سفر کوتاه باشد يا طولانی، و فرقی نيست که يک روز يا بيشتر در مقصد بماند و يا همان ساعت برگردد.

س88. کسی که به جایی مسافرت کرده و نمی‏‌داند چه مقدار در آن‌جا خواهد ماند، ده روز یا کمتر، چگونه باید نماز بخواند؟
ج) وظيفه شخص مردد تا سی روز قصر است و از آن به بعد بايد نمازش را تمام بخواند، هرچند در همان روز بخواهد برگردد.

س89. اگر فردی در سفر باشد و نماز خود را سر وقت شكسته بخواند و قبل از وقت قضا شدن همان نماز به وطن خود بازگردد آیا دوباره باید نمازش را اعاده كند؟
ج) لازم نيست که اعاده کند.

س90. اگر به شهری غیر از شهر خودم مسافرت کنم که به مقدار مسافت شرعی هست و زمان نماز هم فرا برسد كه باید نماز را شکسته بخوانم، ولی من نمازم را آن‌جا نخوانم و به شهرم برگردم. آیا باید نماز را ـ در شهر خودم ـ شکسته بخوانم یا تمام؟
ج) ملاک، وقت ادای نماز است نه وقت وجوب آن؛ البته مادامی که وقت نماز باقی باشد.

س91. اگر کسی در مكانی كه از محل سکونتش به مقدار مسافت شرعی فاصله دارد، به‌خاطر جهل به مسأله یا فراموشی آن نمازش را تمام بخواند و موقعی که به محل سکونتش برگردد متوجه شود، نمازی که خوانده چه حکمی دارد؟
ج) در صورت جهل به موضوع يا جهل به خصوصيات حکم، احتياط اين است که نمازش را اعاده کند، چه در وقت نماز يادش بيايد و چه خارج از آن؛ برخلاف موردی که جاهل به اصل حکم بوده (و اصلاً مسأله را نمی دانسته) که در اين صورت اعاده در وقت هم واجب نيست تا چه رسد به قضای آن؛ و در صورتی که فراموش کرده که در سفر است، اگر وقت باقی است؛ بايد نمازش را اعاده کند و اگر در خارج از وقت يادش آمد، قضا واجب نيست.

س92. اگر مکلف نماز مغرب و عشا را در سفر تا بعد از نصف شب نخواند، چنانچه در همان شب تا قبل از فجر (اذان صبح) به وطنش بازگردد، آیا باید آن نمازها را به‌صورت شکسته بخواند یا تمام (به قصد قربت مطلق)؟
ج) اگر تا قبل از اذان صبح به وطنش رسيد، نماز مغرب را به نيت مافی‌الذمه به‌جا ‌آورد، و نماز عشا را هم شکسته (به نيت قضا) بخواند و هم كامل.‏‏

س93. آیا مسافرت عمدی در ماه رمضان به قصد افطار و فرار از روزه گرفتن، جایز است؟
ج) مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد، و در صورت مسافرت، ولو اين‌که برای فرار از روزه باشد، افطار بر او واجب است.

س94. كسی كه در ماه رمضان مسافرت كرده، آیا علاوه بر قضا، باید كفّاره هم بدهد؟
ج) خير، تنها قضای روزه‌‏ها واجب است و كفّاره ندارد؛ ولی اگر قضای روزه‌‏ها را تا ماه رمضان سال بعد به تأخير اندازد، به جهت تأخير، بايد برای هر روز يك مدّ طعام كفّاره بدهد.

س95. من هر هفته برای زیارت حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) و انجام اعمال مسجد جمکران به شهر قم مسافرت می‏‌کنم، آیا در این سفر نمازم را تمام بخوانم یا شکسته؟
ج) در اين سفر حکم ساير مسافرين را داريد و نماز شما قصر است.

استفتائات حضرت خامنه ای مد ظله العالی