۵ منبع آرامش در خانه
خانواده مجموعهای در هم تنیده است که در قالب یک هرم تعریف میشود. در این هرم، هر کدام از اعضای خانواده وظایفی به عهده دارند که برخی از این وظایف، عمومی و برخی اختصاصی هستند. همه …
خانواده مجموعهای در هم تنیده است که در قالب یک هرم تعریف میشود. در این هرم، هر کدام از اعضای خانواده وظایفی به عهده دارند که برخی از این وظایف، عمومی و برخی اختصاصی هستند. همه باید برای آرامش سایر اعضای خانواده تلاش کنند و برای بهبود و ارتقای مادی و معنوی همدیگر دست به دست هم بدهند. یکی از مسایل مهم در خانه ایجاد آرامش و کم کردن استرس است….
برای تامین این منظور به کار بردن توصیههای ۵گانه زیر میتواند مفید باشد:
۱) برای رسیدن به آرامش، برنامهریزی لازم است. متاسفانه گاهی وقتها خانوادهها بدون برنامهریزی، بدون دقت و بدون درک همدیگر در کنار هم زندگی میکنند. عدم درک همدیگر و دست بردن در جایگاه همدیگر و انجام ندادن وظایف خود در حد مطلوب، از علل ایجاد استرس است. وظایف اعضای خانه باید مشخص باشد و افراد باید تلاش کنند وظایفشان را به طور کامل انجام دهند.
۲) یکی دیگر از راههای ایجاد آرامش در خانه این است که افراد برای هم وقت بگذارند. وقتی افراد به خانه میآیند وقتهای آزاد خود را باید به صورت مشترک در آورند. به عنوان مثال، زمان خوردن ناهار و شام زمان مناسبی برای این کار است. بهتر است به جای اینکه هنگام غذا خوردن تلویزیون تماشا کنند،
به همدیگر گوش کنند و شنونده فعالی باشند.۳) امکانات و فضاهای فیزیکی در خانه باید متناسب باشد. مثلا، آپارتمان یک خوابه برای خانواده ۵ نفره مناسب نیست و بهتر است در صورت امکان خانه بزرگتری خریداری یا اجاره شود و در صورتی که به دلیل مشکلات مالی این امکان وجود نداشته باشد میتوان برای هر یک از اعضای خانه فضای خصوصی و حریم شخصی در نظر گرفت. البته احساس مالکیت بچهها زیاد است و دوست دارند حتما بخشی از زندگی به آنها اختصاص داشته باشد. به همین دلیل بهتر است با قرار دادن میز تحریر، کمد مخصوص یا تختخواب آنها در گوشهای از خانه به این احساسشان احترام گذاشت.
۴) تفریح از ضروریات زندگی است که به کاهش استرس کمک میکند. اما برای تفریح، برنامهریزی لازم است. رفتن به پارک، دیدار با اقوام یا یک مسافرت میتواند در کاهش استرس و ایجاد آرامش نقش موثری داشته باشد.
۵) یکی از عوامل مهم ایجاد آرامش در خانه نظم است. بهتر است وقت خواب در خانه منظم باشد و ساعت مشخصی برای خواب تعیین شود و اینطور نباشد که ساعت خواب اعضای خانواده با هم متفاوت باشد و بعضی زود بخوابند و بعضی تا دیر وقت بیدار بمانند.